CHAPTER 19

1.6K 37 0
                                    

CHAPTER 19

AFRAID

Masyado akong occupied kaya naman nawala din sa isip ko ang lahat ng narinig ko nag patuloy lang ako sa pag tatrabaho.

Natapos ang araw ko at alas nuebe na.

"Ma'am Lay di po ba kayo uuwi?" tanong si Samantha at bakas nanaman ang pag aalala sa tono nya.

I smiled "Oo uuwi ako" sabi ko pa at para naman syang nabuhayan. "Sam i know you're worried but it's fine i'm fine" sabi ko naman sakanya.

"I know i'm not like your other friends that you we're so closed pero i'm so worried about you Lay magkasama na tayo lumaki and may utang na loob ako sa pamilya nyo" aniya pa.

"Sam you're not like my other closed friends because you're different maybe they are my barkada my closest friend but you're my home friend and for the help na binigay namin kusa yun wala yun hinhinging kapalit bayad ka alam mo kung anong naging kabayaran?" sunod sunod na sabi ko at tanong sakanya.

"Ano?" taka namang tanong nya.

"You didn't left me you stay kahit may choice ka, You stay not because may utang na loob kayo you stay because i'm your friend and that's enough" sabi ko pa.

"Thank you, masyado kang mabait para masaktan ng ganyan" aniya pa.

"Tss...bakit nyo ba laging sinasabi na masyado akong mabait like hello di naman ako masyado mabait eh" sabi ko.

"Kasi yung totoo, sabihin mo sakin Lay anong problema" aniya pa.

"Nothing" sabi ko at ngumiti ako saknaya.

"Lay please tama ng pahirap sa sarili alam kong may iniisip ka" aniya pa.

"I'm just afraid" sabi ko.

"Why?" taka namang tanong nya.

Pero bago ko pa man sya masagot ay may kumatok na at tumayo naman kaagad si Sam para buksan yun at nang makita kung sino yun ay hindi ko alam kunc matutuwa ba ako malukungkot matatakot kakabahan o magagalit.

"Hey" aniya.

"Sam iwan mo muna kami pwede ka ng umuwi" sabi ko ki Samantha at tumango naman sya.

Nang makalabas si Sam ay binalot kami ng nakakabinging katahimikan sa loob ng opisina ko nakakabingi ito masyado dahilan upang ako rin ang bumasag noon.

"Why you're here?" tanong ko pero di ako tumingin sa mga mata nya.

"I miss you" aniya pa at hindi naman ako sumagot. "Are you mad at me?" tanong nya uoang mapaangat ako ng tingin sakanya.

"No" deretsahang sabi ko pa pumunta sya sa may sa akin at hinatak ang kamay ko dahikan upang mapatayo ako at naupo sya sa swevil chair at hinigit nya akong bigla dahilan upang mapa upo ako sa lap nya na alam kong yun naman talaga ang gagawin nya.

"Sorry" aniya pa.

"Why?" taka namang tanong ko.

"Because you're mad at me" aniya pa.

"I'm not okay? just don't overthink" sabi ko pa sakanya.

"Please tell me what's wrong?" tanong nya.

"Nothing's wrong Noah" sabi ko naman.

"I can feel it Trix please" pangungilit nya. Masyado ba akong halata para maramdaman nya na may kakaiba sakin? "Please?" muli nyang sabi nasa balikat ko na ang baba nya pag lumingon ako mahahalikan ko sya kaya naman di na ako masyadong gumalaw.

"You're not telling me something that i think i should know" sabi ko sakanya inalis nya naman ang baba nya sa balikat ko dahilan upang harapin ko sya.

"What?" litong tanong naman nya.

"Nothing" sabi ko na lang.

"Trix" aniya pa sa pangalan ko.

"If you're ready to tell me then we can talk not this cold" sabi ko pa di naman sya sumagot "Let's go home" yaya ko sakanya.

Pinipilit kong di makaramdam ng guilt gusto ko lang naman umamin sya eh kasi litong lito na ako.

"Sasabay ka sa akin" he said in a cold barithone.

Kaya naman sumakay na ako sa kotse nya tahimik kami sa daan maliban na lang ng makarating kami sa gate ng bigla syang nag salita.

"Trix please don't be like this" aniya.

I don't want too Noah. I know to myself that I love you and i still want you because i'm still into you but I also need answer. Pagnakuha ko yun at napakaganda masyadong dahilan yun hinding hindi kita bibitawan kahit ikaw pa ang bumitaw. I'm just afraid that you might leave me again. Nahahati na ako Noah yung part sa akin na nais kang pagbigyan upang maging masaya ako pero may part din sa akin na ayaw dahil sa mga narinig ko masyadong madaming secreto ang nakatago sayo Noah. Ayaw ng parte na yun na pagbigyan ka dahil alam kong masasaktan lang ako.

"Don't worry we're fine I love you" sabi ko sakanya. Sana mapagaan nyan ang luob mo dahil ganito ako ngayon.

"I love you more Trix" aniya pa.

"Sige na mauna na ako" paalam ko sakanya. Bababa na sana ako kaso hinawakan nya ang kamy ko kaya nilingon ko naman sya. At pagtingin ko sakanga mapupungay ang mga mata nya he look darkly to me at bahagyang umigting ang panga nya na batid kong galit sya pero hindi sa akin kungdi sa sarili nya. I already know you to well Noah it things like that. "Hey" sabi ko pa at hinawakan ko ang panga nya na nagpipigil ng galit para sa sarili. Bahagya naman syang napa pikit. "Don't be mad at yourself i love you okay?" sabi ko minulat nya naman ang mga mata nya at nagulat ako ng mapatingin ako sa mata nya na basa na batid kong tutulo na ito.

"Please hindi ako sanay that you're cold like this to me" aniya pa. Niyakap ko naman sya ng makita kong tumulo ang mga luha sa mata nya. "I just don't want to lose you again" aniya pa.

"You will not Noah i promise" i said at hinalikan ko sya sa labi na ginantihan nya naman. It was a long kiss. his lips was too soft.

"I'm afraid that i might lose you again" aniya pa.

"Tss...come inside dito ka na matulog" anyaya ko sakanya.

I know it will be fine to mommy and daddy kasi may tiwala naman sila lalo na si mommy tss. Ayaw ko lang syang pauwiin ng ganyan. Baka mamaya di pa ako maka tulog dahil sa guilt. Masyado ko syang mahal para hayaang umuwi ng ganito.

"Wag na i'm going home" aniya pa.

"Okay" malungkot ko naman  na sabi.

"Fine i'll stay" aniya pa.

Tinanggal nya na yung seatbelt nya pero pinigilan ko sya.

"Why?" taka namang tanong nya.

"I want to visit the condo don na lang tayo tsaka si yaya mag isa sya don I want to visit her and stay with her just for tonighf with you" sabi ko pa nag seatbelt naman sya ukit tsaka tumango.

"Okay whatever you want" he said in sexy way.

Oh Noah! you making me fall in love. He's still the same! I love him so much that even he hurt me before here I am letting him enter my life again.

STILL INTO YOUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon