Kardeş olmak... Hayatına aniden yeni birinin dahil olması, ne garip birşeydir değil mi? Hayatına asla sevmem dediğin birinin dahil olması ve bütün hayatını değiştirmesi garip, bir yandan da güzeldir. Tabi bu duyguyu tek hissedenin sen olmadığın süre...
Yeni bir kitaaap, hatalarım olabilir şimdiden özür dilerim, iyi okumalar~
-İçeri gelebilirsin.
Hocanın sesiyle kafamı sıradan kaldırdım ve gelene baktım. Kapı açıldı ve içeri kısa boylu, pembe saçlı tontiş bir çocuk geldi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Merhaba ben Jimin, Park Jimin. Busan'dan geldim, iyi anlaşalım.
Sonunda sınıfa meleksi bir gülümseme bahşetmişti ve benim kalbim o anda erimişti, bana doğru gelmiş ve önümdeki sıraya oturmuştu (En arka sıranın bir önü) kitabını çıkardıktan sonra arkasına dönmüş ve bana gülümsemişti.
-Merhaba ben Jimin ya sen?
Öylece durmuş ve bön bön yüzüne bakmıştım. Kaşlarını kaldırmış ve bana bakmaya devam etmişti.
-Taehyung, ismim Taehyung.
Tekrardan o meleksi gülümsemesini sunmuştu.
-Tanıştığıma sevindim Taehyung bu arada şey...
Eliyle ağzımı işaret etti.
-...salyan akmış.
Hırkamın koluyla ağzımı sildim ve Jimin de gülümseyip önüne döndü, cidden mi ilk tanışmamız böyle mi olacaktı?
Ben lise 3'ye gidiyordum ve okulda çok popüler biri değildim, sıradan çocuklar gibiydim. Beladan hep uzak durmaya çalışırdım çünkü nerede bela orada ceza. Tek çocuktum ve annemle babam ayrıydı, babamla yaşıyordum. Babam notlarıma önem veriyordu fakat bu benim için geçerli değildi. Neyseki babamın geliri normal, zengin babaları sevmiyorum çünkü çocuklarına pek vakit ayıramıyorlar, babamla balık tutmadan tutun şenliklere kadar her şeye giderdik. Babam bana çok değer verir fakat aynısı annem için geçerli değil, annem süse çok önem verir. Annemin hayali hep zengin biriyle evlenmekmiş ama babası onu babama vermiş. Annem babamı hiç sevmemiş fakat babam annemi çok sevmiş, istediği her şeyi yapıyor ve istediği her şeyi alıyormuş fakat annem yinede babamı istememiş ve ayrılmışlar. Bu olay ben 9 yaşındayken oldu. Şuan babam, ben ve büyükannem birlikte yaşıyoruz. Şu hayatta en değer verdikleriğim kişilerden biri de büyükannem. Büyükannem bana hep annelik yaptı, yeri geldi okula götürdü yeri geldi terlikle kovaladı ama beni hep sevdi. Babam ise benim herşeyim, ağladığımda, güldüğümde, kızdığımda ve şaşırdığımda yanımda hep babam vardı. Annem ise arkadaşlarıyla beraber partiden partiye akardı. Annem kokoş biri hani şu prenses hikâyelerinde kraliçeler olur ya aynı onlar gibi. Annemle pek anım yok çünkü annemle 9 yaşından sonra pek görüşmedik. Senede 1 veya 2 defa görüşürdük.
Zilin çalmasıyla daldığım düşüncelerden çıktım ve önüme döndüm, kabadayılardan birkaçı bizim sınıfa gelmişti. Hemen kafamı sıraya koydum ve uyuyor taklidi yaptım fakat çok geçti.
-Taehyung!
Pekala size yalan söyledim, normal bir çocuk değildim, kaba dayılar tarafından rahatsız edilen biriydim. Kafamı yavaşça sıradan kaldırdım ve 32 diş gülümseyip onlara baktım.
