Arasın melindası

Bölüm 22

Gözlerimi açtım yavaşça etrafıma bakındım odadaydım en son bahçede uyuya kalmıştım ama şimdi aras yoktu yanımda.saate çevirdim kafamı on ikiye geliyordu. ne! on ikiye mi geliyor.hızlıca yataktan kalktım ve banyoya gittim.

Duşumu alıp üstümü giyinip aşağıya indim aras gitmişti büyük ihtimal. salona gidip arasa baktım dün getirdiği dosya buradaydı ama kendisi yoktu sonra mutfağa gittim buzdolabına yapıştırılmış notu okudum. "bu gün biraz erken çıkmam gerekti uykunu bölmek istemedim-aras" yazıyordu.

Notu tezgaha bırakıp bir bardak su itim dosyayı götürmemişti unutmuşmuydu acaba.aramak için mutfaktan çıktım telefonumun nerede olduğunu düşündüm salonda olabileceğini düşünerek salona gittim ama yoktu.yatak odasında olabileceğini düşünerek salondan çıktım tam merdivenlere yöneleceğim sırada zil çaldı fark etti herhalde dosyayı unuttuğunu diye düşünerek kapıyı hemen açtım.

Ama aras değildibabam tam karşımda duruyordu ağzımı tam açacağım sırada içeri dalıp kafama silah dayadı. 

"ne yapıyorsun sen!" dedim sinirle

"sinirlenmesi gereken sen değilsin benim iki gündür yaptıkların sabrımı taşırdı."

"iki gündür yaptıklarım mı hah güldürme beni senin yaptıklarının yanında"

"sabrımı zorlama yoksa vururum." 

"neden geldin"

"ilk olarak senin yüzünden rezil oldum ikinci olarak en büyük düşmanımız ile çıkıyorsun üçüncü olarak" derken sözünü kestim

"sen zaten yeterince rezil bir insansın  ayrıca düşmanımız değil benim seninle bir işim yok aras benim sevdiğim adam düşmanım değil benim en büyük düşmanım sensin."

"sözümü kesme bir daha. o adam senin düşmanın ben değil ve sende bana arası yok etmemde yardımcı olucaksın."

"başka bir isteğin varmı?"

"sözümü kesme dedim sana. evet var borayla evleniceksin bize katılcaksın arası yok edicez sende yardım ediceksin. hem borada seni istiyor zaten." dedikleri karşısında şoka girdim.

"sen ne dediğinin farkındamısın bu dediklerinin hiç biri olmuyacak.ben senin gibi şerefsiz değilim ya da mal değilim.ben arası seviyorum oda beni seviyor biz senin gibi değiliz  para için ya da başka bir şey için asla ama asla arası bırakmam."

"ya bu tetiği çekersem?"

"çekebilirsin ölümden korkum yok ama ben ölürsem işte sen o zaman arasdan kork."

"ya öylemi?" dedi tam tetiği çekeceği sırada gözlerimi kapattım ve pat.

Silah sesi gelmişti ama hiçbir yerimde acı hissetmiyordum. gözlerimi açtım babam silahı elinde bir şekilde yerde yatıyordu ama bir elide karnındaydı sonra arası gördüm. arasa sarılmak için babama arkamı döndüm ve bir adım attım PAT.

Sırtımda hissettiğim acı ile durdum aras "melinda!" diye bağırdı şimdi anlamıştım babam beni arkamdan vurmuştu.sırtımda hissettiğim acı ile dizlerimin üstüne çöktüm ve sonra yana doğru devrildim. aras babamın elinden silahını aldı ve bir kaç kez babama ateş etti sonra onu dışarı atıp yanıma geldi. 

Beni kucağına aldı ve dışarı çıktı kapıyı sertçe kapatıp arabaya koştu beni arkaya yatırdı ve kendi yerini aldı. "ne zamandır oradaydın" dedim zor bir şekilde bilincimi kaybetmemem lazımdı. "konuşmanızdan beri." "ne kadarını duydun" dedim ve öksürdüm. "melinda sakın gözlerini kapatma benimle konuşmaya devam et." "tamam ne kadarını duydun" "hepsini neredeyse" "neden daha erken girmedin içeri" "anı bekledim" "peki sen neden eve geldin" dedim ama gözlerim kapanmak üzereydi "dosyayı almaya iyikide gelmişim" dedi "iyiki gelmişsin" dedim ve gözlerimi kapattım.