Arasın melindası

Bölüm 28-Düğün-

"Hadi artık aras seni görmek istiyor dört kişi zor tutuyorlar." Alyanın sesi ile aynadan gözlerimi çekip alyaya döndüm.

"Son kez bak her şey tamam mı güzel gözüküyormuyum."

"Evet bebek hatta efsanesin." Öyle deyince kendimi bir daha süzdüm. Gelinliğimi özel olarak diktirmiştik aradığım gelinliği bulamamıştım çünkü. Ve şuanda içinde bulunduğum gelinlik küçüklüğümde hayal ettiğim gelinliğin aynısı gibiydi.

Üst kısmı vücudumu saran ama belimden sonrasında genişleyen ve gittikçe uzayan tamamen bembeyaz değil hafif kırık beyaz üstünde güzel duran dantelli işlemeler bulunan omuzları yanlarına düşen çok hoş bir gelinlik yaptırmıştım. (Medyadaki tam aradığım gelinlik değil ama ona en yakın gelinlik bu olduğu için yinede koydum.)

Ayakkabılarım gelinliğime uygun beyaz ama hafif kırık yine onlarda çok hoş dursalardı gelinliğin altında gözükmüyor.

Saçlarım dağınık hoş bir topuz ve saçıma takılan gelinliğimden daha uzun ama aynı renkte duvağım.

Son olarak beyaz ve krem renklerindeki çiçeğim bütünlüğünü sağlıyordu.

"Tamam hadi izin verin gelsin."

"Arkasnı dön." Dedi bu klası yapıcaktık yani. Göz devirerek arkamı döndüm.

"Tamam gelebilirsin aras abi." Diye alyanın bağırması ile önce bir kaç adım sesi ve ardından kapı sesi geldi.

"Melinda." Arasın sesi ile elbisemi bozmamaya çalışarak ona döndüm.

Gözleri beni bir kaç kez süzdü.

"Bir şey demiyecekmisin." Ağzını açtı ama kapadı sonra yeniden açtı.

"B-ben ne diyeceğimi bilmiyorum." 

"Beğenmedin mi?"

"Beğenmedim gözlerimi alamıyorum senden muhteşem olmuşsun şuan kelimeler içimdekini anlatmaya yetmez." Dedi gözlerime bakarak.

"Teşekkür ederim." Bir şey demedi ve gelinliğime basmayarak karşımda durdu ve alnımı öptü.

"Makyajın bozulmasın diye alnından öptüm." Deyince hafifçe güldüm.

"Bakın giriyorum tamam mı?" Diye seslenmesi ile alyanın.

"Gelin." Dedi aras. Kapı açıldı önce alya oda iddialı kırmızı bir elbise giymişti. 

Başta alya olmak üzere Çağatay Oğuz Barış ve Can karşımızda sıraya girdiler.

"Şu ikisinin uyumuna bak ağlayacağım şimdi." Dedi can Barış kafasına geçirdi.

"Abi ne vuruyorsun ya." Diye söylendi can.

"Abimide evlendirdik sıra bana kız bulmada." Dedi Oğuz hep beraber güldük.

"Hadi artık insanlar beklemekten ağaç oldu." Dedi alya.  Düğünü yıldırımların bahçesinde yapıyorduk. Ev güzelce süslenmişti zaten büyük bir bahçe vardı bütün insanlar sığdılar. Ayrıca gelenlerin arasında tanıdığım üç beş kişi bile yoktur hepsi arasın çevresi zamanla tanıyacaktım.

Alya arkama geçti gelinliğimi son kez düzeltti aras koluma girdi.

"Hazırsan gidelim artık." Dedi

"Hazırım." Dedim derin bir nefes alarak.

Odadan çıktık evin üst katındaydık merdivenlerin başına geldiğimizde büyük bir kalabalığın merdivenin başında yol şeklinde sıraya girdiğini ve alkışladığını gördüm.