რამდენიმე დღის შემდეგ
სანის pov
დღეს მინას უნდა შევხვდე და შოპინგზე უნდა წავიდეთ. მეც მოვემზადე თმა შევიკარი და ჩავიცვი 👇
ცოტა ხანში კარზე ზარის ხმა გავიგე. მინა იყო.
მინა: წავედით?
მე: ხო. კარგად გამოიყურებით ქალბატონო-- ვუთხარი და წარბები ავათამაშე. მინა 👇მინა: შენც.
მე: სეჰუნი როგორაა-- ვუთხარი როცა მანქანაში ჩავჯექით.
მინა: ხვალ ჩამოვა-- თან ღვედს იკრავდა.
მე: თეჰიონის ძმაკაცი გავიცანი.
მინა: რააა? როდის? სად? როგორ? აქამდე რატომ არ მითხარი.
მე: გრძელი ამბავია... მოკლედ ასე იყო.
მინა: მოიცა ჩემზე თქვა კაი გოგოაოოო საერთოდ არ ვიცნობ.
მე: შეიძლება თეჰიონმა უთხრა რამე.
მინა: ხო რავი. გავარკვევ ქორწილში. აუუ შენ რომ დაგინახავს თეჰიონთან, გააფრენს.
მე: რატომ ვითომ?
მინა: რავი კარგად გეფლირტავებოდა და მაგიტოოო.
მე: მისი ძმაკაცი რაააა და თვითონ უარესი იქნება.
მინა: საქორწინო კაბები არ ვნახოთ?
მე: ფუუუ კაი რა, გული მერევა უკვე ამ ყველაფერზე.
მინა: აბა რას იცმევ? ჰუდით და ჯინსებით ხო არ წახვალ?
მე: რავი რამე სადა კაბას ვნახავ. ბევრი ხალხი მაინც არ იქნება.
მინა: ოჯახის წევრები, ნათესავები, მეგობრები, კომპანიის თანამშრომლები, მთელი ჟურნალისტები და შენ ამბობ ბევრი არ იქნებაო?
მე: ოფფფფ რა ვქნაა მერე?
მინა: აუუუ შენი არ ვიცი, მარა მე მაგრად უნდა გამოვიყურებოდე.
მე: რატო ჯიმინს თავი რომ მოაწონო? -- ვუთხარი და სიცილი დავიწყე.
მინა: ჰაააჰ, მაგას შენ მოწონხარ და ბიჭს ხო არ აგახევ.
მე: მოვწონვარ არა იხვის ტოლმა. თან მაინც თეჰიონს მივყვები ცოლად შანსი არ მაქ.
მინა: ააააა რო რამე იმ შანსის გამოყენებას აპირებდიიი? ნახე როგორ ჩაფიქრდაააა.
მე: აუუუ კაი რა, საერთოდ არ მაქ სასაცილოდ საქმე.