❌მცდარი მოქმედება❌

28

- ხო შუგა, ბავშვი გვეყოლება- უთხრა ხმის კანკალით მინამ. ყველა გაოცებული დარჩა.

- მოიცა ანუ ჩვენ? ეს როგორ?- სკამიდან წამოხტა იუნგი და ოთახში წინ და უკან სიარული დაიწყო.

მინა ძალიან გაურკვევლობაში იყო, ვერ გაეგო იუნგის რეაქცია. ვერ მიხვდა გაუხარდა და გაბრაზდა ამის შესახებ. სახეზეც ეტყობოდა რომ საშინელი ნერვიულობდა. თვალები ცრემლებით აევსო და ხელებიც აუკანკალდა.

- მმე მმმეე არ ვიცი რა ვთქვა- ნერვიულად მოიქექა თავი იუნგიმ. მინას გვერდით მიუჯდა.

- არ გაგიხარდა- აცრემლებულმა ახედა იუნგის.

- არა არა პრინცესა- მისი სახე ხელებში მოიქცია.- მე უბრალოდ შოკში ვარ, ეს მოულოდნელი იყო. ვერ ვიჯერებ რომ მამა გავხდები.- გაიღიმა იუნგიმ რაზეც მინასაც გაეღიმა.- მადლობა რომ ასეთი კარგი ამბავი მითხარი.

- შუგა მე მმე მეგონა რომ არ გაგიხარდებოდა.- ატირდა მინა და იუნგის გადაეხვია.

- პრინცესავ როგორ შეიძლება ეს არ გამიხარდეს? ჩვენ მშობლები გავხდებით და პატარა ბავშვი გვეყოლება. ჩემი საყვარელი ქალისგან შვილი მეყოლება. მეტი რა უნდა მენატრა?- კარგად მიიხუტა შუგამაც და თავზე მოეფერა.

- ძალიან ბედნიერი ვარ რომ გვერდით შენ ნაირი ადამიანი მყავს.- ამოისლუკუნა მინამ- მიყვარხარ შუგა.

- მეც მიყვარხარ ჩემო ლაზო-კიდევ ერთხელ გადაეხვივნენ ერთმანეთს.

- საყვარებოოოოო- თქვა სანმა და ცრემლები შეიმშრალა.

- პატარავ ტირი? - ჩასჩურჩულა თეჰიონმა.

- არა ვიცინი- დაბღვერილმა გახედა. - ეჰჰჰ რაააა.- ოთახიდან გავიდა სანი.

- რა გჭირს- აედევნა თეჰიონიც.

- და რა უნდა მჭირდეს?- წარბ აწევით კითხა სანიმ.

- 5 წუთის წინ რა საყვარელი იყავი და ეხლა რატომ ხარ ცივი ჩემს მიმართ?- მაჯაზე მოუჭირა ხელი თეჰიონმა და კედელზე მიანარცხა.