როცა სანის და თეჰიონის ოთახიდან გამოვედი. სიცილი ამიტყდა ვაიმე ეს რა იყო რა სახეები ქონდათ ჰაჰა. მათ კი ავუტანე საჭმელი მარა მე კიდევ რატო მშიააა ახლახანს არ ვჭამე?
ნუ ხოლო რა მნიშვნელობა აქ კიდე შევჭამ. სამზარეულოში შევედი და ყველა იქ ჯერ კიდევ იქ იყო.
- არ გინდათ დღეს სადმე გავიდეთ?- იკითხა თეჰიონმა.
- კი როგორ არა, მაგრამ გუშინ არ დაიღალეთ?- უთხრა შუგამ და წვენი მოსვა.
- ანუ?- წარბები აწეულმა სანმა იუნგის გახედა- კი დავიღალეთ თან ძან წვეულებაზე. - ბოლო სიტყვები კარგად გამოკვეთა.
- ხო დაიღლებოდით აბა რაა- წარბები აათამაშა ჯიმინმა. და ახლა მიხვდა სანი თურმე დაღლაში რა იგულისხმეს. ვაშლს ხელი სტაცა და პირდაპირ თავში გაუქანა თუმცა ჯიმინმა აიცილა და მის მაგივრად თეჰიონს მოხვდა. თეჰიონმა მკვლელი სახით გახედა და ჯიმინი ადგილიდან მოწყდა.
- აუუ თე არ მინდოდაა- მივარდა სანი.- ძან გტკივა? მაჩვენეე.
- არა პატარავ არ მტკივა.- ხელით თმა გადაუწია. რაზეც ორივემ გაიღიმა.
- მართლა? კარგი.- ერთმანეთს აკოცეს.
- ავვვვვვ საყვარლებოოო- წამოიძახა რიუჯინმა და ქუქს მოეხვია.
- შერიგდით გვრიტებოოო- კითხა ჯინმა.
- ხო ჯინ ჰიონ- უპასუხა თაემ.
- რას იტყვით დღეს მდინარეზე რომ ჩავიდეთ?- გამოაცხადა ქონქუქმა.
- კარგი აზრია. წავიდეთ მოვემზადოთ.- ფეხზე წამოდგა ნამჯუნი.
- აუუ მე ვერ წამოვალ და თქვენ თუ გინდათ წადით.- დაიწუწუნა სანიმ.
- რატო პატარავ.- კითხა თაემ.სანმა კი რაღაც ანიშნა თვალებით რაზეც თეჰიონმა თავი დაუქნია.
- კარგი მაშინ ჩვენ წავიდეთ.- ხმა ამოიღო ჰოსოკმა.
- მე მეძინება.- გამომხედა იუნგიმ.-მინა თუ გინდა წავიდეთ.
