- თეჰიონ ძვირფასოო- წამოიძახა ლის ამ როცა თეჰიონი დაინახა როგორ შემოვიდა შენობაში- აი შენც მოხვედი- გვერდში ამოუდგა ბიჭს.
- კი მოვედი- თეჰიონმა ყველაფერს თვალი მოავლო და იქვე კუთხეში სკამზე მიბმული სანი დაინახა თვალები ცრემლუანი ჰქონდა და არანაირი რეაქცია ჰქონია თეჰიონის მოსვლის გამო. ბიჭი კი ეგრევე მისკენ გაიქცა თუმცა ლისამ შეაჩერა.- თაე ძვრიფასო ამაზე არ შევთანხმებულვართ.
- კარგი მაშინ დაიწყე მითხარი რა ჯანდაბა გინდა.
- იმედია ამ საქმეში პოლიცია არ ჩაგირევია და აქ მარტო მოხვედი.
- კი მარტო მოვედი, იარაღის გარეშე.
- ძალიან კარგი, მაშინ საქმეზე გადავალ- მე და სანმა ყველაფერზე ვისაუბრეთ- ლისა გოგონასკენ წავიდა.- ის შენზე უარს ამბობს და შენ თუ ჩემთან ერთად გააგრძელებ ცხოვრებას მე მას არ მოვკლავ და გავუშვებ.
- უარი?- თეჰიონმა ჩაიცინა- მინდა ეს სიტყვები მისგან მოვისმინო- თეჰიონს ყბა დაეჭიმა.
- არა მგონია მას შენთან საუბარი სურდეს, ასე არ არის?- მხარზე ხელი მიარტყა გოგონას მანაც თავი დააქნია.
- არ მჯერა გესმის? ეს სიცრუეა რის გამო ეს ყველაფერი- ლისას მიუბრუნდა- არ გეყო რაც გააკეთე? ხომ იცი რომ შენს მიმართ გრძნობები არ გამაჩნია და ეს არასდროს მოხდება, რატომ ხარ ზედმეტად ეგოისტი რომ უბრალოდ დამთმო. რატომ არ შეგიძლია უფლება მომცე ჩემს საყვარელ ადამიანთან ბედნიერი ვიყო.- დაიღრიალა თეჰიონმა ბოლო ხმაზე.- ვთქვათ მოხდა ყველაფერი შენი გეგმის მიხედვით, მერე რა? გგონია მეყვარები? გგონია ისი შემოგხედავ ან შეგეხები როგორც სანს? არა არასოდეს და იცი რატომ? მე სანი მიყვარს და არა შენ.
- მე ეს ყველაფერი არ მაინტერესებს- ხმას მოუმატა ლისამ- მე შენ მინდიხარ, მხოლოდ შენ და სხვა არავინ. არ მაინტერესებს როგორი ურთიერთობა გვექნება მთავარია ჩემი იქნები, მხოლოდ ჩემი. გასაგებია?
