სანის pov
მე: ვაიიი
თ: თვალებში ვერ იყურები.
მე: რა ვიცოდი თუ შემოდიოდი.
თ: შენ შეგეკითხო ჩემ ოთახში შემოვიდე თუ არაა. სულ დამსვარე.
მე: მერე მე რა ვქნაა? შემეშვი ერთი რა დილიდან ტვინი წაიღე არაფრის გამო იმხელა ამბავს ქმნი რომ პოემად დაწერენ. გამატარე რაა- ხელი ვუჯიკე და ოთახსკენ წავედი.
თ: ეიი მაქ ქუქს ძინავს.
მე: მერე რა მე სააბაზანო მჭირდება ქუქი კი არა.
თ: სულ გაუბერე გამოდი აქეთ, როგორ შეიძლება ბიჭის ოთახში შესვლა.
მე: ოუუუუ ვინაა ეს სირიკოტელააა რაააა.
თ: რა მითხარი?
მე: რაც გაიგე.
თ: რომ ვერ გავიგე მაგიტო გეუბნები.
მე: რომ არ გაგეგო ასე არ გაგიკვირდებოდა ახლა კი გამატარე-- ვეუბნებუდი თეჰიონს რომელიც ქუქის ოთახის კარზე იყო აყუდებული და არ მიშვებდა. რა გაღრიალებთ?-- გამოვიდა ოთახიდან ჯანგქუქი რომელიც წელს ზევით შიშველი იყო და თმები აჩეჩილი ქონდა.მე: ვაიმეეეე ქუქ რა საყვარელი ხარ-- წამომცდა ჩემდა უნებურად. მეც პირზე ხელი ავიფარე. ქუქი გამეკრიჭა. თეჰიონმა კი თვალებზე ხელები ამაფარა
მე: ოეეეე სლავიკ, გამიშვი.
თ: აბა რას მიაშტერდი, შენთვის არ შეიძლება.
მე: ვითომ რატომ? მშვენიერი სხეული ჰქონდა ვტკბებოდი ყურებით, თუ გშურს მასეთი პრესი რომ არ გაქ?
თ: მშურს? შენ ჩემი პრესი არ გინახავს.
მე: მაჩვენე მერე.
თ: მოვა დრო და ნახავ.
მე: ელოდე მაგ დროს, მანამდე კიდე დაიგდე ეგ ღიპი.-- ვუთხარი და ქუქს გავხედე რომელიც უკვე ჩაცმული გამოვიდა.
მე: ქუქ, შეიძლება შენი ოთახის აბაზანით ვისარგებლო.
ქ: კი როგორ არა.
მე: მადლობა-- ვუთხარი და ეგრევე სააბაზანოში შევვარდი, მოვწესრიგდი და გამოვიცვალე.