Why Mendes? Why? - Shawn Mendes [BİTTİ]

2.7

"Shawn sana eminim diyorum."

Ellerimle yüzümü sıvazlayıp Cameron'a baktım.

"Tanrım bu imkansız."

Cameron camdan dışarı bakmaya devam ederken elinde tuttuğu enerji içeceğinden birkaç yudum alıp bana döndü.

"İmkansız diye bir şey yoktur minik muffincik."

Dudaklarımı büzüp düşünmeye devam ettim. Olanlar hala inanılması güç geliyordu.

"Cameron bak bu ciddi bir konu. Bunu sen de biliyorsun. Seni incitmek isteyeceğim en son şey. Sana asla yalancı demek istemiyorum ve öyle olmadığını biliyorum. Acaba yanlış görmüş olabilir misin?"

Cameron elindeki bitmiş enerji içeceğinin kutusunu çöp kutusuna fırlatıp ofladı.

"Tanrım sana eminim diyorum. Kendi gözlerimle gördüm. Hatta ilk önce ben de yanlış gördüğümü sandım ama yanlış falan görmemişim."

Sınıfın kapısı şiddetle açılıp duvara çarptı. Gözlerimi Cameron'dan çekip sınıfın kapısına çevirdim. Jennifer at kuyruğu yaptığı saçlarıyla oynarken bana bakıyordu.

Cameron yerdeki çantasını alıp yanıma geldi ve omzuma birkaç kez yavaşça vurdu.

"Kardeşim sana doyum olmaz ben kaçar. Sana kolay gelsin."

Ben Cameron'a cevap verene kadar o çoktan sınıftan çıkıp gitmişti.

Jennifer yavaşça yanıma gelip masaya oturdu.

"Selam."

Sırada arkama yaslanıp ona baktım. Bu kız ciddi miydi?

"Ne o? Artık selamımı bile almayacak mısın?"

"Selamına ihtiyaç duymuyorum Jennifer. Selamını da alıp gidebilirsin."

Yalandan sesini ağlamaklı çıkararak konuştu.

"Oh bebeğim kalbimi kırıyorsun."

"Jennifer uzatma ne istiyorsan söyle ve git."

Ellerini saçlarıma uzatmaya çalıştı. Elini sertçe ittim.

"Hadi ama Shawn! Ne istediğimi gayet iyi biliyorsun. Seni istiyorum. Bir şans daha istiyorum. Bizim için, aşkımız için."

Kaşlarımı çatıp ona baktım.

"Ne aşkından bahsediyorsun Jennifer? Biz hiçbir zaman aşık falan olmadık."

Jennifer sinirle ayağa kalkıp sıraya bir tekme attı.

"Hayır Shawn. Biz aşığız. Hala birbirimizi seviyoruz. Sadece bu aralar senin kafan karışık o kadar. Ama korkma aşkım. Ben hep senin yanında olacağım. Bugünleri beraber atlatacağız!"

"Jennifer lütfen gider misin? Seninle daha fazla konuşmak istemiyorum. Aramızdaki şey hiçbir zaman aşk falan değildi. Bunu sen de çok iyi biliyorsun.

"Ah, ama geceleri benim adımı inlerken öyle demiyordun!"

"Hadi ama Jennifer hiçbir zaman umurunda değildim. Neden birden bire bu kadar önemli ve vazgeçilemez oldum?"

Ayağa kalkıp çantamı sıradan aldım.

"O küçük beyninden neler geçiyor bilmiyorum ama benden uzak dur. Artık seninle hiçbir şekilde muhatap olmak istemiyorum."

Ben sınıfın kapısını açıp koridora çıkarken arkamdan çığlık atarak bağırdı.

"Bunun hesabını vereceksin Shawn! Sen de sana bunları düşündüren o salak kız da!"

Birkaç gündür yoktum buralarda bu iki bölümü özür olarak kabul edin. İyi geceler bebekler 💚