Girlfriend Wanna be: The UNEXPECTED Beauty || TaeLisKook FF

Chapter 36: Contentment?

Chapter 36: Contentment?
~💖~

Mint's POV

Ilang araw na rin ang lumipas simula nang malaman ni Josh at Cindy ang buong katotohanan.

Since that day ay hindi ko na madalas makita si Josh. At kung magkita man kami ay hindi niya naman ako pinapansin.

And what do i expect? Na pansinin niya pa rin ako after what i did to him? Nababaliw na nga ako.

Hindi ko alam kung bakit ba ako nagkakaganto. Di ba ito naman ang gusto kong mangyari?

Dapat ay maging masaya ako dahil nasaktan ko na rin sila. Maybe not physically but emotionally. Just like what they did to me.

Kaya tama lang ang ginawa ko. They deserve it. Hindi naman ako magkakaganito kung hindi dahil rin sa kagagawan nila.

They push me into my limits. Masamang umabuso sa kung ano mang bagay. Pero inabuso nila ang pagiging mahina at pagkatanga ko sa pag-ibig kaya ngayon they need to suffer their consequences.

At ngayong nagawa ko na, i should be proud to myself. I accomplished the list. I already get and i'm done with my revenge on them.

And now... I need to move on and continue my life.

~•~

"Hey Sweetie..." My Mom greet me when i enter our home.

I just smile at her and then i felt her hug.

Hindi ko alam pero parang may kung ano sa akin at niyakap rin ng mahigpit si Mommy. I just feel like i need it.

"Sweetie, is there something wrong?" She asked then i felt her hand combing my hair.

Tahimik naman akong umiyak at umiiling. Maybe i just need some comfort.

Masaya naman ako eh. Pero bakit kasi ganito ang nararamdaman ko? Nasasaktan ako sa ginawa ko kay Josh. Nasasaktan ako para sa kanya, nasasaktan ako para sa sarili ko.

Pagkatapos ng dramahan namin ay dumiretso na ako ng kuwarto ko para magbihis. Ayaw ko nang magtanong pa si Mommy nang kung ano-ano kaya ako na lang ang umiwas.

Maybe i just need some fresh air. Yeah, gusto ko munang kalimutan lahat ng ito kahit panandalian lang.

Nagbihis na ako ng maayos-ayos at inayusan ko ang aking sarili. Nang makontento na ako ay kinuha ko na ang susi ng kotse ko at pumunta ng kotse ko.

Nang mapaandar ko na ito ay binilisan ko ang pagpatakbo at nang makarating na ako sa destination ko ay agad akong bumaba ng kotse.

I admit this is the first time na pumunta ako sa ganitong klase na lugar. But i think this is the right place where i belong this time.

Ayoko nang mastress si Mommy dahil buntis siya kaya mas pinili ko na lang na wag sabihin sa kaniya ang mga dinaramdam ko.

Si Daddy Drei naman ay busy rin sa trabaho niya at nasa business trip siya ngayon kaya hindi rin ako makapag open up sa kaniya. At tsaka aminin na natin. Hindi ako close sa kanya..

And lastly si Daddy Adam, as if naman na magkakaroon pa siya ng time sa akin eh magkakaroon na siya ng sarili niyang pamilya. Kaya ano pa ang papel ko sa kanya?

I don't know why i sound so bitter and selfish pero kasi parang mag-isa na naman ako. It brings back so many memories, that i hate.