"ကိုကိုရဲ့ လက်ထပ်ခွင့်" 💎💎

Part - 12 Zawgyi

စစ္ေသြးခန္႔ ေဘာလံုးေလ့က်င့္ေရးမွ ျပန္လာခ့ဲေတာ့ ညေန ၆ နာရီေလာက္ေတာင္ ႐ွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြန႔ဲ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အခန္းထဲ ဝင္လာခ့ဲေတာ့ သြန္းရ႕ဲ လြယ္အိတ္ကို ေတြ႔ေလသည္။ ဟင္...သြန္းက ဒီခ်ိန္ထိ မျပန္ေသးဘူးလား...အိတ္ထဲက ဖုန္းကို ထုတ္၍ ေခၚလိုက္ေတာ့ သြန္းရ႕ဲ ဖုန္းက အိတ္ထဲမွာပဲ က်န္ခ့ဲေလသည္။

'က်စ္...ဖုန္းလဲ ယူမသြားပဲ ဘယ္ေတြ သြားေနတာလဲ'

အိမ္ကိုမ်ား ျပန္သြားတာလား မသိ...သြန္းရ႕ဲ အိမ္ဖုန္းနံပါတ္ကို လ်ွင္ျမန္စြာ ႏွိပ္ၿပီး ေခၚလိုက္ေလသည္။

'တူ....တူ...'

'Hello...'

'Hello...အန္တီ ကြၽန္ေတာ္ပါ...စစ္ေသြးခန္႔ ပါ ခင္ဗ်...'

ေဒၚစုစုလိႈင္ စဥ္းစားမိသည္။ ဒီခ်ိန္ႀကီးမွ ဒီေကာင္ေလး ဘာေၾကာင့္ ဖုန္းေခၚတာပါလိမ့္...သြန္းလဲ အိမ္ျပန္မလာေသးတာေၾကာင့္ စိတ္ပူေနမိတာ...

'ေအာ္...သား...ေျပာ...'

'သြန္း အိမ္ျပန္ေရာက္ျပီလား...အန္တီ...'

'မေရာက္ေသးဘူး သားရ႕ဲ...အန္တီလဲ စိတ္ပူေနတာ...သား န့ဲအတူ႐ွိေနတာ မဟုတ္ဘူးလား...'

'မဟုတ္ဘူး အန္တီ...ကြၽန္ေတာ္က ဒီညေနပိုင္း ေဘာလံုးေလ့က်င့္ေရးရွိလို႔...ခုမွ အတန္းထဲ ျပန္ေရာက္တာ...သြန္း လြယ္အိတ္ပဲ ေတြ႔လို႔...'

'ဟုတ္လား...ဒါဆို သြန္း တစ္ခုခုမ်ားျဖစ္ေနတာလား မသိဘူး
သားရယ္...လိုက္႐ွာေပးပါဦး...'

'ဟုတ္ အန္တီ...ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ ေက်ာင္းထဲမွာ တစ္ခ်က္႐ွာၾကည့္လိုက္မယ္...ကြၽန္ေတာ္က အိမ္မ်ား ျပန္ေရာက္ေနတာလားလို႔...'

'ေအး..ေအး..သားရယ္ ႐ွာေပးပါဦး..ေတြ႔ရင္ အန္တီကို အေၾကာင္းျပန္ေပးပါဦးေနာ္...'

'ဟုတ္...ဟုတ္ အန္တီ...ဒါပဲေနာ္ အန္တီ...'

ဖုန္းခ်ၿပီးေတာ့ ေဒၚစုစုလိႈင္ ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ သြန္းေလးရယ္...ဘာေတြမ်ား ျဖစ္ေနတာပါလိမ့္...

💍💍💍

စစ္ေသြးခန္႔ ေက်ာင္းတစိခုလံုး လိုက္႐ွာေနမိသည္။ မိုးကလဲ
တျဖည္းျဖည္း ခ်ဳပ္လာၿပီး ၇ နာရီပင္ ထိုးေတာ့မည္။ သြန္းရယ္...ဘယ္မွာလဲကြာ...စာၾကည့္တိုက္ေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ ေသာ့ခတ္ထားတာ ေတြ႔ရေလသည္။ အရင္က စာၾကည့္တိုက္ကို ခတ္တ့ဲေသာ့က ဒီပံုစံ မဟုတ္ပါဘူး...သူ မေသခ်ာသျဖင့္ တံခါးကို လက္န႔ဲ ပုတ္လိုက္ၿပီး...