Shipwrecked Hearts

Navigare 94

I did my best to remain a wallflower, a lowkey person, and I did my utmost best to act like I was Pearl. I did it by ensuring that I encounter pirates in this ship less. Mas mabuti na kung magtago na lang ako.

Napagdisesyonan kong tumungo na lang sa stocking room kung nasaan ang food stock. I hid beside the barrel of apples for almost four hours.

I took one apple when hunger struck me... bigla na lang din akong nag-crave ng mansanas, e. Binaba ko muna ang maskara ko at saka pinunasan ang mansanas gamit ang tela. With that, I bit it and took another mouthful.

Habang kumakain ako ay nakatanaw ako sa pintuan, sinisigurado ko lang baka may biglang pumasok sa silid. "Where the hell is Pearl?! I haven't seen her for hours!" Sigaw ni Marco mula sa ibabaw ko mismo. Agad akong tumayo nang tuwid at inubos ang mansanas. Pagkatapos ay inayos ko ang aking takip sa mukha at saka ako lumabas upang magpakita. Tumingala ako at natanaw niya ako mula sa taas. "There you are!" He pointed the cabin. "Inside. Now."

Bigla akong kinutuban ng masama. Inutusan niya si Eli na siya muna ang bahala sa pagmamaniubra ng manibela. I took heavy steps on the stairs and hesitated while I eyed the doorknob. "Ano pa ang tinitignan mo r'yan? Buksan mo na." Inip na saad ni Marco. "Let's make it quick this time. I need my good luck fuck before we reach the mainland in half an hour." Oh, right... dahil mabilis ang takbo ng Treasure Trove, mas mabilis ang pagdating namin sa daungan ng Sta. Klara... but then...

Good luck... f... fuck what?!

Tila nabingi ako dahil sa kan'yang sinabi. Ito na ba ang sinasabi ni Pearl sa akin?! Nagulat ako nang maramdaman ko ang magaspang niyang kamay sa aking braso. Siya na ang pumihit sa busol ng pinto at saka ako kinaladkad papasok. He shut the door close and locked it down. He looked at his wristwatch, "we have ten minutes before we reach the destination."

Nagsimula na siyang maghubad habang ako naman ay nakapako lang sa aking kinakatayuan at pinagmamasdan siya. What am I to do?! Hindi ko maiwasang kabahan, tila nablangko ang aking utak. I never expected this to happen... but then again, I chose this knowingly.

"Maghubad ka na." Marco hissed. "Ayokong sinasayang ang oras!" His voice roared. Nang hindi ako kumilos ay naramdaman ko ang kan'yang kamay sa aking bestida, he ripped it apart. "Kung hindi ka maghuhubad, ako ang maghuhubad sa iyo." He hissed impatiently.

Wala sa sariling dumapo ang aking kamay sa kan'yang upang pigilan siya bago pa man niya ibaba ang aking kasuotan. "No." Mariing sagot ko, may halong galit at inis.

He frowned. "Pearl, what do you mean no?" This time, humigpit ang hawak niya sa aking braso dahilan upang mapaimpit ako nang bahagya. "Marunong ka nang humindi, ha? Baka nakakalimutan mo, you're my whore... this is your job. Upang maging parausan ko. Tuwad." Utos niya. "Sabi ko tuwad, o lulumpuhin kita."

"Hindi ako si Pearl." May galit na sagot ko, napaurong naman si Marco dahil sa aking inasta, halata ang pagkagulat sa kan'yang mukhang ang hati ay nasunog. I grabbed for a dagger in my leg and jagged it at him, just below his chin, with a few shuffles away. "Never put your filthy hand on me, ever again."

As if he has recovered from the shock, he scowled. "Kira..."

"Yes, it is me."

"What did you do to Pearl?!"

"Nothing." Galit ko siyang minataan. "And you should be asking that to yourself." I accused.

Akmang lalapit siya sa akin nang idiin ko ang punyal sa kan'yang leeg. He stopped and raised his hand midair, "don't come any closer..." I growled, siningkitan ko siya ng mata.

"Are you afraid of me?" Humalakhak si Marco. "Sino nga ba ang hindi matatakot? Wala na ang dating g'wapong mukha ko, nasunog..."

"G'wapong mukha? Ang hangin mo, puta."