My doctor(ကျွန်​တော့်ရဲ့​ဒေါက်တာကိုကို)Completed(Zaw&Uni)

My Doctor 9💓(Zawgyi & Unicode)

Zawgyi

ရုတ္တရက္ က်ေရာက္လာတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းေပၚက စိုစိုအိအိ အရာေလးတစ္ခု။
#ဟင္ ကိုကို ငါ့ကို နမ္းေနတာလား#
ဟုတ္ပါသည္ ကိုကို ကၽြန္ေတာ္ကို နမ္းေနျခင္းသာ
ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေပ်ာ္တယ္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပထမဆံုးအနမ္းကို ကိုကို႔ကို ေပးလိုက္ရလို႔
ကၽြန္ေတာ္ အလိုက္သင့္ဘဲ ကိုကို႔ရဲ႕ အနမ္းေတြကို တုန္႔ျပန္ေနျဖစ္တယ္။ ရုတ္တရက္ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးထဲကို ဝင္ေရာက္လာတဲ့ အရာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္မိတယ္။
#ကိုကို ငါ့ကို နမ္းေနတာက slave တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ပဲလား#
ဟင့္အင္း အဲ့လိုသာဆို ကၽြန္ေတာ္ ငိုမိလိမ့္မယ္ထင္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ေလ ကၽြန္ေတာ့္ အတၱကို ေျပာျပဖူးပါတယ္။ ကိုကို႔ကို ကၽြန္ေတာ့္ တကယ့္ခ်စ္ရသူ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္လို႔။ ကိုကိုသာ ကၽြန္ေတာ္ကို တကယ္ ခ်စ္ရင္ အရမ္းေကာင္းမွာပဲ ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ဘဝမွာ ပထမဆံုးအလိုခ်င္ဆံုးအရာေလးပါ။ ဒီတစ္ခုတည္းပါ။
~~
Saint
စိတ္ထဲမွာ သူ႔ကို နမ္းခ်င္မိတာေၾကာင့္ သူ႕ကို ဆြဲဖက္ျပီး နမ္းလိုက္မိတယ္။
ပထမေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ထိေတြ႔ထားရံုတင္မို႔ သိပ္မခံစားရေပမယ့္ သူ႔ဘက္က အနမ္းေတြကို တုန္႔ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရင္တစ္ခုလံုး ဝုန္းဒိုင္းႀကဲကုန္တယ္။
ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔ ငါ ဒီလို ခံစားရတာလဲ ငါ ငါ သူ႔ကို ခ်စ္မိသြားျပီလား
ဟာ Ai Saint မဟုတ္က ဟုတ္က အေတြးေတြ ခုရပ္စမ္း သူက မင္းရဲ႕ ရန္သူ ဘယ္ေတာ့မွ ခ်စ္သူ အျဖစ္ ေျပာင္းလို႔ မရမယ့္ သူ
နမ္းေနရာကေန ဖယ္ခြာလိုက္ေတာ့ သူ မ်က္လံုးေလး အဝိုင္းသားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမာ့ၾကည့္လာတယ္။ သူမ်က္လံုးေလးေတြကို ၾကည့္လိုက္မိတိုင္း သူ႔ကို ျဖဴစင္တဲ့ ကေလးေလးလို႔ စိတ္ထဲ ထင္ေယာင္လာတယ္။
#မင္း ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းရတာလဲ Perth #
Saint-မင္း အဆင္သင့္ျဖစ္ျပီလား မင္းေရြးထားတဲ့ အရာကို ဒီည လုပ္ရေအာင္
Perth-သခင့္ အလုပ္ကေရာ
Saint-ထားလိုက္ အေရးႀကီးရင္ ဖုန္းဆက္လိမ့္မယ္
Perth-ဟုတ္
Saint-အေပၚတက္ႏွင့္ အဆင္သင့္လုပ္ထား ခဏေန ငါလာခဲ့မယ္
Perth-ဟုတ္
Perth အေပၚတက္မွ Saint လမ္းထိပ္က စတိုးဆိုင္ကို ထြက္ခဲ့တယ္။ ဆိုဂ်ဴးေလး ၃ပုလင္းေလာက္ ဝယ္ျပီး ျပန္လာခဲ့တယ္။
Perth လည္း အေပၚထပ္ေရာက္ေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိတာနဲ႔လက္ကို တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ခ်ိဳးကာ ဟိုဘက္သည္ဘက္ ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ ေလွ်ာက္ေနမိတယ္။
ခဏၾကာေတာ့ ကိုကို အခန္းထဲကို ဝင္လာတယ္။
ကိုကို႔နားသြားၾကည့္ေတာ့ မရင္းႏွီးတဲ့ အနံ႔တစ္ခုရတာေၾကာင့္ ေသခ်ာရႈၾကည့္လိုက္မွ ဆိုဂ်ဴးန႔ံ။
ဒါဆို ကိုကိုက ေသာက္လာတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ေတြးေနတုန္း ပုခံုးေပၚေရာက္လာတဲ့ ကိုကို႔လက္ေတြ
ကၽြန္ေတာ့္ကို ကုတင္ဆီကို အတင္း တြန္းလႊတ္ေနတာ
ပါးစပ္ကေနလဲ
Saint-မင္းကို အဆင္သင့္လုပ္ခိုင္းထားတာ ဘာလို႔ မလုပ္ေသးတာလဲ ဟန္ ဘာလဲ မင္းက ငါ့စကားကို နားမေထာင္တာလား
Perth-မ မဟုတ္ပါဘူး
ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္မိတယ္ ကိုကိုကလည္း အရင္နဲ႔မတူဘူး မ်က္လံုးေတြရဲျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို စူးစူးစိုက္စိုက္ႀကီး ၾကည့္ျပီး ေအာ္ေျပာေနတာ
Saint-ခၽြတ္စမ္း မင္း အက်ႌေတြ အခုခၽြတ္
Perth-ဟုတ္ ဟုတ္
Saint-ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ခၽြတ္
Perth အဝတ္ေတြကို တစ္ခုခ်င္း ခၽြတ္ေနလိုက္တယ္။ boxer ေလးကိုေတာ့ ခ်န္ထားခဲ့လိုက္တယ္။
Saint-မင္းကို အဝတ္ေတြခၽြတ္ခိုင္းတာေလ နားမလည္ဘူးလား အဲ့ဟာက ဘာလို႔ခ်န္ထားတာလဲ ခၽြတ္ အဲ့ဒါပါခၽြတ္
Perthလည္း မတတ္နိုင္တဲ့ အဆံုး ခၽြတ္လိုက္ရတယ္ ခုဆို Perth တစ္ေယာက္ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္းနဲ႔ Saint ေရွ႕မွာ ရပ္ေနရတယ္ေလ
Saintရဲ႕ အၾကည့္ေတြေအာက္ Perth ရွက္လာတာေၾကာင့္ ေက်ာခိုင္း ရပ္လိုက္တယ္။
သို႔ေပမယ့္ ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္တာ ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ရင္ခုန္သံေတြ ပိုျမန္လာခဲ့တယ္။
Saint ရဲ႕ လက္ေတြကလည္း ဖက္ထားရံုမဟုတ္ဘဲ ခႏၶာအေပၚပိုင္းတစ္ခုလံုးကို ပြတ္သတ္ေနတာ
စပ်စ္သီးေလးေတြကိုလည္း ညွစ္ေခ်ေနတာ တင္းေတာင္ တင္းလာျပီ
ခဏၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကို ဆြဲလွည့္လိုက္ျပီး ကုတင္ေပၚကို တြန္းခ်လိုက္တယ္။
ပက္လက္အေနအထား ျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ေနရခက္တယ္။ အဝတ္အစားမပါလို႔ ပိုေနရခက္တယ္ ။ ကိုကိုက ကၽြန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးကို စူးစိုက္စြာ ၾကည့္ေနတာကို။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကုတင္အေပၚကို နည္းနည္း တြန္းတက္လိုက္ျပီး အနည္းငယ္ လက္ေလးေတြနဲ႔ ဖံုးကြယ္ထားလိုက္တယ္။ အဲ့ခ်ိန္မွာ ကိုကုိ႔ႏႈတ္ခမ္းက အနည္းငယ္ လႈပ္ရွားသြားတယ္။ အဲ့လို အျပံဳးမ်ိဳးႀကီးကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္အေတြး မ်ားေနတုန္း ကိုကိုေမးလိုက္တဲ့ အေမးက ကၽြန္ေတာ္တြက္ ေျဖရခက္ေစတယ္။
Saint-မင္း ေက်ာကုန္းက ဒဏ္ရာက အပူနဲ႔ ထိမိတာမလား ဘယ္မွာ ဘယ္လို ထိလာတာလဲ
Perth-ေျဖမွရမ်ာလား သခင္
Saint-မင္းက မေျဖခ်င္လို႔လား
Perth-အမွန္တိုင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မေျဖခ်င္ဘူး သခင္ ဘာလို႔ဆို ကၽြန္ေတာ္ မညာခ်င္လို႔
Saint-မင္းစကားကို ငါနားမလည္ဘူး
Perth-ေျဖရမယ္ဆို ရွည္မွာမို႔လို႔ မေျဖခ်င္တာပါ
Saint-ေအာ္
#ေအာ္လို႔သာ သံေယာင္လိုက္ခဲ့မိေပမယ့္ သူ ဘာကို ေျပာခ်င္တာလဲ တကယ္ကို နားမလည္တာ ဒီကေလး ေတာ္ေတာ္ နားလည္ရခက္တဲ့ ကေလးဘဲ#
Saint အေပၚ ရွပ္အက်ႌကို ခၽြတ္လိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ က်န္တဲ့ အဝတ္အစားေတြကိုပါ တစ္ဆက္တည္း ခၽြတ္လိုက္တယ္။
ျပီးေတာ့ ခၽြတ္ထားတဲ့ အက်ႌလက္ကို အနည္းငယ္လံုးျပီး Perth ပါးစပ္ထဲကို ထိုးထည့္လိုက္တယ္
လက္ေတြကိုလည္း ေဘာင္းဘီနဲ႔ ခ်ီလိုက္တယ္။
Saint-ငါလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ မင္းအသံကို ငါ မၾကားခ်င္ဘူး
Perth မ်က္လံုးကို တင္းတင္းပိတ္လိုက္တယ္
ဝင္လာတဲ့ အစိမ္းသက္သက္ အရာေၾကာင့္ ေက်ာပင္ေကာ့တက္သြားတယ္
#ကိုကို ေခ်ာဆီေတာ့ သံုးေပးပါလား ဒီတိုင္းဆို ကၽြန္ေတာ္ေသလိမ့္မယ္#
အဲ့လိုသာ ေျပာေနေပမယ့္ ပါးစပ္က ပိတ္ခံထားရတာမို႔ ဝူးဝူးဝါးဝါးသာ ထြက္လာသည္။
ခရီးတစ္ဝက္ေလာက္ မေရာက္တစ္ေရာက္မွာ ကိုကုိ႔ဖုန္းက ထမည္လာတယ္။
Saint-က်စ္ ဘယ္က ဖုန္းလဲကြာ
တစ္ခါ က်သြားျပီးသည္ထိ ဖုန္းမကိုင္ျဖစ္။ Perth ရဲ႕ ခါးကိုသာ ကိုင္ျပီး ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ဖန္တီးေနမိတယ္။
ေအာက္က ေကာင္ေလးလည္း အစပိုင္းေလာက္ သိပ္မရုန္းေတာ့ feel တက္ေနတာလား အင္အား ေလွ်ာ့က်ေနတာလားေတာ့ မသိ။
Ring
ဒုတိယအႀကိမ္ဖုန္းဝင္လာျပန္တာမို႔ ေကာင္ေလး ကိုယ္ထဲက ထုတ္ကာ ဖုန္းကို ကိုင္လိုက္တယ္
Mean-ေဟ်ာင့္ Saint ဘာလို႔ျပန္မလာေသးတာလဲ ခဏေန OR ဝင္ဖို႔ ရွိတယ္ေနာ္
Saint-ဟမ္ ေအာ္ ေအး ေအး ခုထြက္ခဲ့မယ္
Mean-ေအး ျမန္ျမန္လာခဲ့
ဖုန္းကို ခ်ျပီး အဝတ္ေတြကို ျပန္ဝတ္ဖို႔လုပ္ေတာ့ ေခၽြးေတြနဲ႔မို႔ ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးျပီး အဝတ္အသစ္ဝတ္လိုက္တယ္။
ျပီးေတာ့
Saint-ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္လဲျပီး အိပ္ေတာ့ ေအာ္ ျပီးေတာ့ အိပ္ရာခင္းလည္း လဲထားလိုက္ ဗီရိုေအာက္ထပ္မွာ အခင္းအသစ္ေတြ ရွိတယ္
ဘာမွေတာ့ ျပန္မေျဖ ***ကေန ေသြးအနည္းငယ္ထြက္ေနတာကို ျမင္ေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ စိုးရိမ္မိသား
ဒါေပမယ့္ စိုးရိမ္ဖို႔ ဘာလိုလို႔လဲလို႔ ကုိယ္ဘာကိုယ္ျပန္ေမးျပီး မ်က္ႏွာလႊဲကာ ေဆးရံုကို ျပန္လာခဲ့တယ္။
ေဆးရံုေရာက္ေတာ့
Mean-မင္းကလဲ ၾကာ…ေအာင္း အက်ႌလဲလာတာလား
Saint-အင္း
Mean-ဒါဆို
Saint-ဟုတ္တယ္ကြာ
Mean-အေျခအေနဘယ္လိုလဲ
Saint-မသိဘူး မင္းေခၚလို႔ ေရခ်ိဳးျပီးထြက္လာတာ
Mean-ဟမ္ ျဖစ္ပါ့မလား ဒါနဲ႔ ပါကင္လား
Saint-ထင္တာဘဲ
Mean-မင္းဟာကလည္း
Saint-ဘာလဲကြာ စကားရွည္မေနနဲ႔ ခြဲခန္းဝင္ရမွာမလား သြားမယ္လာ
ခြဲစိတ္မႈျပီးသြားေတာ့ ကုိယ့္အခန္းကို ျပန္လာခဲ့တယ္။
Mean- Saint!!
Saint-ဘာေလာက္ အဲ့ေလာက္ေအာ္ေနတာတုန္း
Mean-ဟာ ငါေခၚတာ ၾကာေနျပီေလ မင္းစိတ္ေတြ ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမွ မသိတာ
Saint-ငါ စိတ္ပူေနတာကြ
Mean-ဘာကိုလဲ
Saint-ငါ ငါ
Mean-ငါကိုေတာင္ ေျပာျပဖို႔ ခက္ေနျပီလား
Saint-မဟုတ္ပါဘူး ငါေလ ငါ ျပန္လာေတာ့ သူ ေသြး
Mean-စကားကို ရွင္းရွင္းေျပာစမ္းပါကြာ
Saint-ငါျပန္လာေတာ့ သူ ေသြးေတြ ထြက္လွ်က္က်န္ခဲ့တယ္
Mean-ဘာ ဒီတုိင္းထားခဲ့တာလား
Saint ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္တယ္
Mean-ဟာ မျဖစ္ဘူး မျဖစ္ဘူး သြားမယ္ သြားမယ္
Saint-ဘယ္တုန္း
Mean-ဟ မင္းအိမ္ေပါ့ကြ ေတာ္ၾကာေသသြားရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ
Saint-အဲ့လို ျဖစ္လို႔ မရဘူးေလ
Mean-မရရင္ သြားမယ္လာ ျမန္ျမန္
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Mean နဲ႔ အိမ္ကို အျမန္လာခဲ့ၾကတယ္
~~
ကိုကိုထြက္သြားေတာ့ အတင္း ကုန္းရုန္းျပီး ထလိုက္တယ္။ ေသေအာင္နာေနတာမို႔ မ်က္ႏွာက အေၾကာေတြ ျပတ္ထြက္လုနီးပါး မ်က္ႏွာကို ရွဳံ႕လိုက္တယ္။
ျပီေနာက္ လက္က ခ်ည္ထားတာကိုေျဖ ပါးစပ္ထဲက အက်ႌကို ထုတ္ျပီး ကုတင္ေပၚက ဆင္းလိုက္တယ္။ ေျခေထာက္က မခိုင္ေတာ့တာမို႔ ေခြေခြေလး လဲက်သြားတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ေတာ့တာ သိတာမို႔ ေရခ်ိဳးခန္းဆီကို ဒီတိုင္း သြားသြားလိုက္တယ္။
ေရခိ်ဳးခန္းနား ေရာက္ခါနီး မ်က္လံုးေတြ မွိတ္က်သြားျပီး ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားခဲ့တယ္။
ပါးစပ္ကေတာ့ သတိမေမ့ခင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ေခၚလိုက္မိတယ္
“ကိုကို”