Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- « پارت اکسترا ۲ » « خاطرات مین یونگی - قسمت اول » « ۱۱ ساله ، سال اول راهنمایی »
با صدای زنگ تفریح پا شدم جین مثل همیشه تو هپروت سیر میکرد و سرش رو روی میزش گذاشته بود .
دستم رو روی شونه ش گذاشتم و تکونش دادم : جین بلند شو ... کلاس تموم شد ...
سرش رو بلند کرد : هوم ؟ تموم شد ؟ ... به این زودی ؟
- هوف ، واسه تویی که خواب بودی بله زود گذشت !
زیر لب خندید و بعد از کش دادن بدنش خمیازه کشان گفت : بریم رو پشت بوم ؟ مامان واسمون جعبه نهار درست کرده ...
گرسنه م بود ؛ شب قبل بدون اینکه چیزی بخورم خوابیده بودم و صبح هم جز یه لیوان شیر نتونستم چیز دیگه ای بخورم : باشه ... پاشو بریم ...
جعبه های غذا رو از تو کیفش دراورد و به سمت پشت بوم راه افتادیم . واسه منی که چهار سال بود مادرم ترکم کرده بود و دیگه نتونسته بودم دستپختش رو بخورم ، دستپخت مادر جین همون چیزی حساب میشد که بهش میگفتن «دستپخت مامان» ...
جین طبق معمول در پشت بوم رو که قفل بود با یه سنجاق باز کرد : درست شد ! بفرمایید هیونگ نیم !
قبلا مچ چند تا از سال سومی هارو موقع سیگار کشیدن اینجا گرفته بودن و هم به خاطر اون هم ارتفاع خطرناکش در رو قفل میکردن ولی جین عاشق اونجا بود و منم سکوت و آرامشش رو دوست داشتم .
هفته ای یه بار بیشتر نمیومدیم که معاون متوجه نشه . کف پشت بوم نشستیم ، من به لبه ی پشت بوم تکیه دادم و جین روبه روم نشست .
برعکس جین من عاشق ارتفاع بودم : اگه از ارتفاع میترسی چرا اینجا رو دوس داری ؟
یکی از جعبه ها و چاپستیک رو بهم داد : نمیترسم ... بدم میاد ! ولی اینجارو دوس دارم چون فقط خودمون دوتاییم و میتونیم راحت حرف بزنیم !
نیشخند زدم : همم ... حق داری وقتی تو کلاسیم دخترا دست از سرت برنمیدارن ...
