Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
« فلش بک - 1 » « ۲ هفته قبل از اولین پارت »
ماشینش رو پارک کرد و پیاده شد .
به عمارت رو به روش نگاه کرد و بی توجه به دربانی که برای پارک ماشین جلو اومد وارد عمارت شد .
- کارم اونقد طول نمیکشه که نیازی به پارک ماشین باشه .
نامادریش مثل همیشه با سردترین و مصنوعی ترین لبخند دنیا تو هال سالن ورودی عمارت منتظرش بود : اوه تهیونگ ... نمیدونستم امروز میای اینجا عزیزم !
حتی زحمت لبخند زدن هم به خودش نداد : واسه خونه اومدن هم باید از تو اجازه بگیرم " مادام " ؟
لب هاش لرزید ولی لبخند تقلبیش پاک نشد : اوه عزیزم اینجوری نگو تو پسر دوست داشتنی منی ، فقط از دیدنت سورپرایز شدم ! خیلی خوشحالم کردی که اومدی !
با خودش گفت " خوشحال ؟! تو میخوای سر به تنم نباشه ! "
صدای خنده ی چندنفر از سالن پذیرایی به گوشش رسید : برو به مهمونات برس ! نه من چشم دیدن تو رو دارم نه تو از من خوشت میاد ، لازم نیست اعصابتو به خاطر من به هم بریزی ، پیر میشیا ! پوزخند زد و ادامه داد : شایدم شدی ؟!
برای یک لحظه لبخند نامادریش کمرنگ شد ولی سریع به خودش اومد . میدونست اگه با پسر یکی یه دونه ی رییس کیم دهن به دهن شه فقط قبر خودشو کنده : مثه اینکه تهیونگ ما امروز یکم ناخوش احواله ... بهتره بری استراحت کنی منم بعد از رفتن مهمونا بهت ملحق میشم !
بدون نگاه کردن بهش به سمت راه پله ها رفت : لازم نیست ؛ کارم زیاد طول نمیکشه فقط اومدم چند تا از خرت و پرتامو ببرم ! برو با مهمونات خوش باش ! جواب نامادریش تو صدای قهقهه ی مهمونا گم شد.
از پله های مرمر بالا رفت و خودشو به اتاق بزرگی که به عنوان انباری عمارت استفاده میشد رسوند .
تولد نامجون نزدیک بود و میخواست با پیدا کردن آلبوم بچگی هاشون سورپرایزش کنه .
