The CEO's Achilles Heel

1.Welcome Back

KIARA

BANAYAD kong binuksan ang mga mata ko mula sa mahimbing na pagtulog, I never imagined I could sleep that peacefully inside a plane. Inikot ko ang leeg ko at marahang minasahe dahil feeling ko magkakastiff neck ako pag hindi ko yun ginawa kung bakit kasi nakalimutan kong magdala ng neckpillow sana siya na lang nakalimutan ko.

dumungaw ako sa bintana para kompirmaheng nasa Pilipinas na nga ako. Isang malalim na hininga ang pinakawalan ko bago tinanggal ang earphones na ginawa kong props dahil wala naman talagang lumalabas na tunog mula dun. Nag-uunahan na ang mga ibang pasahero sa pagbaba na hindi magets kung bakit, its not that this plane would leave right away.Hinintay kong medyo nakababa na ang karamihan sa mga kasama kong pasahero bago ko kinuha ang mga gamit ko at pumila na din para makalabas, wala naman akong balak manirahan sa eroplano kahit gaano pa ito kakomportable.

Huminga ulit ako ng malalim para langhapin ang hangin, confirmed nasa Pilipinas na nga akong muli. Medyo matagal na din mula nung huli akong bumalik dito at mula nung umalis ako hindi sumagi sa isip ko ang bumalik dito, well not as soon as this. But things happen, may mga kailangan akong harapin at baguhin I guess para sa sarili ko and para sa mga taong nakapalibot sa akin.

I fixed my aviator sunglasses to block my eyes from sunlight, my eyes suffered too much and wearing such is the least I could do to atleast protect it. Nagdecide akong dumiretso na sa apartment na dati kong tinirhan noong college, wala din lang ako sa mood para gumala hindi dahil wala akong kasama or friends dito but mainly because kararating ko lang at hindi sapat yung ilang oras na  tulog ko sa eroplano para bawiin lahat ng puyat at pangalawa ayoko munang sabihin sa kanila na I'm back, as much as possible I want to do some 'me time'

Ang apartment na tinutukoy ko is not really mine, inuupahan ko lang ito noon kasama si Ate Kristel buti na lang at hindi niya naisipang lumipat kahit mag-isa na lang siya ngayon dito.

I reached the apartment in no time dahil infaireness hindi masyadong traffic ngayon. Hindi na ako nagbother na kumatok man lang dahil gusto ko siyang sorpresahin kaya nagbakasakali na lang akong nasa dating lalagyan pa ang spare key namin - which is sa ilalim ng paso. Isinuksok ko ito at abot langit ang dasal ko na sana magmatch pa din ito.

Click! Thanks God I'm not gonna stay and wait outside, not in this so hot day na hindi naman na bago sa Pilipinas.

Mabangong amoy ang agad pumuno sa ilong ko, it somehow felt nostalgic. Ito yung paborito ni ate Kristel na air freshener na hanggang ngayon ay hindi ko pa din alam kung saan niya binibili.

Inilibot ko ang paningin ko, maliit lamang ang apartment magkadugtong ang sala at kusina dahil wala itong divider, may CR din ito at dalawang bedroom.Wala namang masyadong nagbago bukod sa wallpaper na dati ay wala naman. Dalawang one sitter at long sofa ang nasa sala na parrparehas nakaharap sa Flatscreen TV na sinadya ni ate Kristel na malaki para daw kitang kita niya ang kissing scene ng kathniel. I moved around the kitchen and check the fridge for a cold drink, as expected puno ito kahit pa mag-isa lang ni Ate Kristel dito. I reached for the milk at hindi na nag abalang kumuha ng baso, tungga na agad.Kapansin pansin ang kawalan ng lamesa sa dining area, hindi na kami nag-abalang bumili since kaming dalawa lang naman at bihira lang kaming tumanggap ng bisita si ate Kristel pala, because I never had a visitor.

I throw myself at the sofa and wiggled my feet to remove my slip ons. I searched for my phone at nagpasyang manuod ng Big Bang Theory, ayoko munang mag open ng social media accounts ko, dineactivate ko na din lang lahat.

"Kiara?"

Naramdaman kong may marahang tumatapik sa akin - si ate Kristel. Bumalikwas ako at umupo. Tiningnan ko ang wall clock na nakasabit sa pink na dingding, mag-aalas sais na pala ang haba din ng tulog ko ah