The CEO's Achilles Heel

49. LT no more?

KIARA

"Thank you, thank you po sa pagpunta. Kinikilig po talaga puso ko sa suporta po ninyong lahat!"

"Wahhh KiaNo!"

"Isang hug naman please!" Sigaw ng isa sa mga audience, pwede bang batuhin yun?

"KiaNo!"

"KiaNo!!!"

Nginitian ko na lang sila isa-isa. Bahala kayo dyan, ni hindi ko nga alam kung nasaan yang magaling na boss na yan, ayokong tumingin sa likod.

Nilingon ko si Argel na siyang malapit sa akin. Asking him for a help, pero ang gago ngumiti lang! Ngayon niya dapat ako hinihila eh. Ay mali, basta ngayon niya ako dapat inililigtas.

"Waaaahhhhhh!" napabaling ang tingin ko sa mga audience nang bigla silang nagwala. The next thing I knew, may kamay na nakaakbay na sa akin.

I looked up and saw Gino giving his famous shy-smile. Sarap sikuhin eh, pinigilan ko lang talaga sarili ko dahi hello nasa public kami sa harap pa ng mga fans namin.

Pasimple kong hinawakan ang kamay niya para alisin sa balikat ko, tinanggal naman niya kaso kamay ko naman ang sunod niyang hinawakan!

Tilian ulit ang mga tao eh. Ay hindi ako kinikilig! Walang kinikilig! Hindi dapat kinikilig! Mainit lang talaga kaya ako namumula. Tama ! Ganun na nga.

"At syempre bago tayo matapos, hindi naman tayo papayag na ganun ganun na lang ano po? Dapat panindigan nila yung pagpapakilig" sabi ng Emcee

"Let us once again give a big round of applause for our dear KiaNo as they sing a song for us!!!" aysht oo nga pala, kakanta nga pala kami duet. Jusko ano na nga ba kakantahin namin?

Ayan na, nagsimula na yung tugtog pero hindi ko pa din maalala lyrics ng kakantahin namin.

"Ano bang meron
Pag nandyan kana tila parang merong
Totoo sa bawat simpleng mga biro mo..." Panimula ni Gino. At ang nakakairita lang eh nakatingin ito sa akin.

"Pwede bang sabihin mo kung pareho lang tayo
Nang nararamdaman
Pwede bang ipaliwanag naman
Nang 'di na guguluhan ang isip sa panaginip
Na ikaw at ako lang
Ikaw at ako lang..." My turn.

"Sabik makita ang mga ngiti mo
Hayaan mo sana
Pag nawala ka baka hindi makaya
Wala kong magawa..." si Gino ulit

"Anong meron anong meron
Sa ating dalawa
Ano bang meron anong meron
Meron ba o wala..." we both sang this part

Pasimple kong hinila ang kamay ko at kunyaring lalapit sa audience, pero ang damuho hinila pa niya ako palapit sa kanya.

Halos mabingi na din ako sa sigawan ng mga audience, plus my heart? Ewan kaninong puso ba yung malakas tumibok? Pakipatigil nga muna please!

"Ano bang meron
Pag wala kana para bang Hindi ko
Kayang mawalay saglit dyan sa piling mo
Pwede bangsabihin mo kung pareho lang tayo
Na kinakabahan
Kapag dumadaan na sa harapan
Kaya naguguluhan ang isip sa panaginip
Na ikaw at ako lang
Ikaw at ako lang...." ako sa part na yan. And for the nth time, binawi ko ang kamay mula sa kanya at buti na lang bumitaw din siya. Nagkaroon ako ng chance na lumayo sa kanya nang lumapit ako sa mga audience.

"Sabik makita ang mga ngiti nya
Hayaan mo sana
Pag nawala ka baka hindi makaya
Wala kong magawa..." gaya&gaya din tong si Gino eh, lumapit din siya sa audience habang kinakanta yung part na yun. Kaya tuloy magkalapit nanaman kami.