The CEO's Achilles Heel

3. Meet the Boss

GINO

THE hour-hand of the clock strikes 1 pero hanggnag ngayon wala pa din akong kain, and it's good kasi marunong makisama ang tyan ko.I need to finish all these things para magawa ko na ang mga gusto kong gawin.

30 more minutes. I'm still busy reading and reading and reading the papers all over again. Greatest motto in life? "There's no room for mistakes". Everything must be planned, ang mga bagay na hindi pinagpaplanuhan ay hindi maituturing na succesful.

Knock knock

"Come in"

"Excuse me sir, pero pinapatawag po kayo ni Sir Gun" agad ding lumabas ang sekretarya niya pagkasabi niya yun

I pushed my hands upward for a stretch. Ano kayang kailangan ni Dad? To answer my question, nagtungo na ako agad sa office niya na nasa dulo same floor as mine.

I did not bother to knock, why would I?

"Yow" cool kong sabi, syempre cool din naman tatay niya

"Come join me " iminuwestra nito ng upuan sa tapat niya. Dun lang niya napansin ang mga pagkaing nakalatag sa mesa. As if on cue, his stomach growl. Ngayon lang niya naramdaman ang gutom "Kanina pa kita hinihintay"

"Pinatawag mo ako para dito? Akala ko naman importante"

"Well this is important son, your health is important"

"Come on Dad I'm perfectly fine"

"No you're not. Hindi na healthy yang ginagawa mo, sit .now." he commanded full of authority "Father knows best diba"

"Hindi ba dapat mother knows best?" pang-aasar ko sa kanya pero naupo na din ako. My mouth salivated, at hindi ko maipagkakailang gutom na ako

"Father too! bakit ka ba nagpapakahirap sa trabaho? The last time I check hindi pa naman tayo naghihirap"

I reached for the rice pinuno ang plato ko kasama ng iba pang ulam. "I already told you, aalis ako for a month"

"I still can't understand. Ano bang mapapala mo kung pumasok ka jan?"

To be known of course, its the only way for me to win her

"Publicity Dad. Our company needs it"

"Sabi ni? We have lots of advertisement son. You being in that show won't make no difference. Baka ikakasira pa yan ng kompanya"

"Trust me Dad, our company needs it"

I need it

"Okay I shouldn't have argue with you, you always win anyway. But I'll only allow you for a month, after that balik ka na. No buts"

"Aye aye captain!" I gave him a salute bago tuluyang nagpatuloy sa pagkain. 30 days should be enough.

AFTER the meal, bumalik na ako sa opisina para ipagpatuloy ang ginagawa ko. Hindi ko na namalayan ng oras, masyado na akong nagpatangay sa ginagawa ko. Bumalik lang ako sa realidad nang magpaalam ang sekretarya ko na uuwi na. Alas otso na pala

"Heyloo" Inaangat ko ang paningin ko sa kapapasok na bisita, or should I say bwisita. A tall-weird man came in, he's wearing a V-neck white shirt under his shiny leather jacket paired with black fitted pants. Kung hindi lang siguro sa mukha nito na daig pa ang babae sa sobrang kinis dahil sa sandamakmak na beauty products, iisipin kong isa siyang basagulero dahil sa pormahan

"What now Cortez?" it was Rhyss Cortez, hard to admit but he's one of my buddies. But unlike me, hindi niya ginustong pamunuan ang kompanya nila instead chose to be in the film industry as an assistant director.