31. Papa?!

9.2K 400 100
                                    



Ik zat met Niall in de auto op weg naar huis. We hebben nog een paar uur geskate en ik kan het een beetje. Niall's ogen waren op de weg gericht en ik keek naar zijn gezicht. Zijn kaaklijn stond strak en zijn ogen waren iets dichtgeknepen. Zijn handen zaten stevig om het stuur en zijn ogen waren gevestigd naar buiten.

Al snel kwamen we voor mijn deur en ik stapte uit en Niall rolde zijn raam open waar ik voor stond.

"We need to do this more often" zei hij en ik knikte. Ik gaf hem nog snel een kus op zijn wang en liep naar de deur. Ik belde aan en mijn moeder deed open.

"Bye!" Riep ik en Niall zwaaide nog voordat hij weg reed.

"Hoe was het?" Vroeg mijn moeder en ik hing mijn jas op.

"Het was super, hij haalde mij op van school en we gingen skaten op een disco skatebaan!" Zei ik enthousiast terwijl ik de woonkamer in liep.

"Dat klink super!" Zei mijn moeder.

"Ik weet nog dat je vader mij naar een skatebaan naam als eerste date" zei ze en haar gezicht veranderde meteen van emotie.

"Het komt goed, hij vecht voor ons mam" zei ik en ze knikte.

"Ik weet het, en het gaat ook stukke beter met hem, de dokters vinden het een wonder" zei ze en ik moest zachtjes lachen.

"Hij is ook een wonder vader" zei ik en mijn mijn moeder gaf mij een zwakke glimlach.

"Het kan gewoon zo snel weer mis gaan" zei ze en ik gaf haar een knuffel.

"Dat laat hij niet gebeuren" zei ik en ze knikte.

"Je hebt gelijk" zei ze en ze zette de ketel aan.

"Nog een kopje thee voordat je moet slapen?" Vroeg mijn moeder en ik knikte en stak mijn duimen op.

--------

Ik werd wakker en wilde al snel weer omdraaien maar het kon niet. Ik was al aan de late kant. Ik zuchtte en stapte uit het bed. Ik liep naar de kast en pakte een wit-grijze broek en een zwart hemdje met een blouse erover heen. Ik liep naar de badkamer en poetste mijn tanden en deed mijn haar goed. Ik keek in mijn ouders kamer en zag mijn moeder alleen in het grootte tweepersoonsbed liggen. Mijn buik voelde ik meteen samentrekken. Ze lag er zo alleen. En ze mist hem zo erg. Het was zo stil zonder hem in huis. Ik zuchtte en vestigde mijn aandacht op iets anders voordat de tranen over mijn wangen zouden lopen.

Ik liep naar beneden en pakte mijn ingepakte tas en pakte iets te eten, drinken en fietste naar school.

Ik hoefde niet zo lang te fietsen. Dat was wel fijn, alleen moest ik wel altijd fietsen op een weg waar ontzettend veel wind stond. Vandaag was het gelukkig nog warm en stond er niet zo veel wind.

Ik kwam aan en fietste de hekken van school door. Mijn humeur zakte meteen toen ik school zag. Ik zette mijn fiets neer en liep over het schoolplein. Ik hoorde allemaal gesmoes om mij heen en mensen naar mij kijken. Ik liep snel door naar binnen en gelukkig ging de bel. Ik liep naar het Wiskunde lokaal. Ik kwam als eerste het lokaal binnen en de lerares gaf mij een glimlach. Ik ging vooraan tegen het raam aanzitten en de klas stroomde langzaam vol.

"Okee, de eerste les na de vakantie en we gaan meteen beginnen" wiskunde was niet zo erg. Het meeste snapte ik wel.

"We beginnen met-" ze werd afgekapt door onze mentor die binnen kwam.

"Sorry dat ik uw moet storen maar ik heb een nieuwe leerling die de weg nog niet zo goed weet" zei hij. Achter hem kwam een meisje tevoorschijn. Ze had donkerblond golvend haar. Ze had een blauwe spijkerbroek aan en een basic wit tshirt. Ze had een glimlach op haar gezicht waarmee ze met iedereen bevriend kon raken.

I'm A... Styles?! Complete Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu