Ang Probinsyanang Palaban

Chapter 38

Papaalis na sana ako sa venue ng arrange merriage ng pinsan ko ng may biglang humila sa akin papunta sa kung saan hanggang sa makarating kami sa likod ng bahay.

" What is your problem, Sandoval? " malamig na tanong ko sa kanya.

Kita ko yung pagkaseryuso ng mukha niya at ang malamig na pagkatitig nito sa akin. Mga ilang sandali lang.. nagulat ako ng bigla ulit ako nitong hinawakan sa braso at marahas na hinila papalapit sa kanya.

" You are a liar. " malamig na sabi nito sa akin.

Marahas kung hinila yung kamay ko saka tumawa ng malakas.

" Wow! Ang galing.. ako pa talaga ang sinungaling ngayon? Sa tingin mo.. sino yung gagong tao na pinaniwala ako sa mga sinasabi niya... Tapos malalamam kuna lang na fiance pala siya ng pinsan ko! " galit na sabi ko sa kanya.

Saglit itong natigilan sa sinabi ko, pero hindi parin nawala dito ang galit sa mga mukha.

" Pero niloko mo parin kami! Dahil all this time alam mong kabilang kami sa organisasyon ng ama mo! Pero anong ginawa mo? Pinagmukha mo kaming tanga. " galit na sigaw nito sa akin.

Masama ko siyang tiningnan at nagsimula naring uminit ang ulo ko. Dahil sa mga pinagsasabi ng lalakeng toh.

Oo! Alam kung kabilang sila sa isang oraganisasyon. Pero hindi ko alam na kay Papa sila kabilang. Kaya kahit kailan hindi ako nagsinungaling sa kanila.

" At ngayon hindi mo rin sinabi sa amin kung sino ka talaga? At malalaman nalang namin na ikaw ang magiging boss namin. " galit parin nitong sabi sa akin.

Napapikit ako at napahilot sa sinsitibo dahil biglang itong sumakit at kasalanan yun ng pesteng lalakeng toh... Idinilat ko yung mga mata ko at malamig siyang tiningnan. Kita ko yung gulat at takot sa mga mata niya na bigla din namang nawala.

" Tapos kana ba, Mr. Sandoval? Pwede na ba akong umalis. " taas kilay kung tanong sa kanya.

Mas lalong sumama ang tingin nito sa akin. At ng hindi siya nagsalita, tumalikod na ako at aalis na sana ng bigla ako nitong hinila papaharap muli sa kanya.

" Ganya kaba talaga? Bigla nalang aalis ng hindi nagpapaliwanag... Wala ka ba talagang pakialam sa kung ano man ang nararamdaman ko ngayon? " malamig at galit nitong sabi sa akin.

Napangiwi ako ng maramdaman ko yung sakit dahil sa higpit ng pagkakahawak nito sa kamay ko na para bang mababali nah... Pero kahit ganun, tiniis ko parin at pilit na binabawi yung kamay ko sa pagkakahawak niya. At hindi naman ako nabigo doon.

Masama ko siyang tiningnan.. sobrang sama tulad ng pagkatitig niya sa akin.

" You shit! Sandoval... Bakit? May pakialam ka din ba sa nararamdaman ko? Hindi ka rin ba nagsinungaling sa akin? Huwag kang umasta na ikaw pa ang galit dyan. Dahil pareho lang tayong dalawa na sinungaling. " galit na sabi ko sa kanya at umalis na sa lugar na yun.

Pesteng Sandoval na yun. Sinungaling na kung sinungaling. Pero ano ang tingin niya sa sarili niya? Hindi sinunaling?Alam nilang in the first place, pinapakita kuna sa kanila kung ano ang ugali ko... At lahat ng pinapakita ko sa kanila lahat yun ay totoo. At isa pa hindi ko naman alam na sa kay Papa pala sila kabilang na organisasyon. At kung alam ko man? Edi sana, alam ko din na siya pala yung tinutukoy nilang si Austin. At alam ko din sana na siya yung fiance ng pinsan ko.

Ngayon nga lang ako nagbalik sa organisyason nato. Ganito pa ang mangyayari? Peste talaga.

Napalingon ako sa kabilang kanto ng may narinig akong nag-iingay doon. At dahil curious ako, pumunta ako don para malaman kung ano ang nangyayari.