Soyum, memlekette kök söktüren dedeme dayanıyor. Asilliğimi babamın damarlarında dolaşan Harmanşah kanından, gücümü annemin duruşundan alıyorum. Duruşum mert, bakışlarım keskin, ellerim ise nasırlı. Damarlarımda dolaşan kanın hakkını veriyorum kesinlikle. Namertlere meydan okuyorum bir bakışımla. Demir gibi paslanmış, şarap gibi yıllanmışım. Dedemin ellerinde demlenmişim. Bu 'işkolik' lakabımı kolay elde etmemişim elbette.
Soğuk, işkolik, egoist, huysuz. Ne derseniz deyin. Beni tanımlayacak tek bir kelime yok. Bir rüzgar gibi esiyor, fırtına gibi gürlüyorum. Duygulara yer yok hayatımda. Ben bir Harmanşah'ım, anlıyor musunuz? Hata yapma lüksüm yok. Aşık olma lüksüm yok. Delikanlı çağımı çoktan geçtim. Otuzuna basmış, yolun yarısına varmaya az kalmış bir adamım ben. Soyadımın hakkını veriyorum tıpkı babam ve dedem gibi.
Ta ki, Dilber'imi bulana kadar. Onu bulunca anlıyorum. Bir HARMANŞAH bile bir kadının önünde diz çökebilirmiş. Çok geç öğreniyorum.
Bir HARMANŞAH'ın katlini bir kadın yazabilirmiş, o narin elleriyle.
Dilber HARMANŞAH.
Aynı soyadını taşıyorum onunla, aynı kanı değil. Babasının kendi elleriyle bana emanet ettiği bir kıza yenik düşüyorum. Bu ne demek biliyor musunuz? Bir Harmanşah'ın çöküşüne şahit olacaksınız.
Ben, Habil Esat HARMANŞAH.
Kanıma ihanet ediyorum. Soyuma ihanet ediyorum. Yıllarca didinip durduğum zamana, emeklerime ihanet ediyorum. Tüm bunların nedeni ise, koskoca HARMANŞAH'a diz çöktüren küçük bir kadın. O benim Dilber'im. Ben ise onun... onun neyiyim?
Birlikte öğrenelim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
___
Merhabalar! Yeni bir kurgu, yeni bir heyecan, yeni bir soluk başlıyor benim için. Aklımda dönüp duran kurguyu yayımlamanın vaktinin geldiğini düşündüm. Eğer sizler de destek olursanız güzel bir yolculuk olur hepimiz için de. Bölümleri sık aralıklarla paylaşıyorum genelde. Bu tanıtım bölümüydü. İlk bölüm yarın gelecek. Görüşmek üzere...❤
