Domestic

《23》

Selam.

Sınır koymayacağım çünkü bu kurguya yazarken artık hevesli değilim. Hepimizin istediği olsun. Siz sadece okuyup geçin bende kitabı bitireyim.

Sitemlerimden sıkılmış olabilirsiniz ama madem yorum ya da oy vermeyecek kadar sevmiyorsunuz kitabımı neden okuyorsunuz arkadaşlar?

Yeni ve yazımı berbat kurgular 1 k okunup 900 oy alıyor ben mi kötü yazıyorum yoksa siz mi hayırsızsınız ben çözmedim. Millet her satıra yorum yapıyor sevdikleri kurgular için. Aynı şekilde bende sevdiğim kurgulara yorum yapıyorum ki yazar hevesle yazsın. Okuyucunun görevi bu değil mi?

Beni yalnız bırakmayan daimi okurlarımın ise yanaklarından öpüyorum. Sizler mükemmelsiniz :*

Neyse iyi okumalar.

Lape ailesinin evinde benim doğum günüm dolayısıyla yüksek desibelli müzik sesleri yankılanıyordu. Her şey Martin in ince düşünceli filtrelerinden geçtiğini belli edercesine titizlikle hazırlanmıştı. Öyleki - küçük çaplı- partinin playlisti bile en sevdiğim sanatçıların parçalarından oluşuyordu. Güzel geçen gece dolayısıyla herkesin yüzünde parlak tebessümler bulunuyordu. Bir süre daha sakin ve güzel ilerleyen partiyi canlandıran bir şey oldu.

Mükemmel arkadaşım Jakson gecenin başından beri özenle önünde tuttuğu ve bir lokma almadığı pastasını tabağından kavradığı gibi yüzüme çarpmıştı.

-İyi ki doğdun Stark!

Ağzımın içinde dolanan ve dışarıya çıkmak için dudaklarımı zorlayan küfürleri sırf Bay ve Bayan Lape için ağzımın içerisinde tutmaya devam ettim.

-Amanda, bebeğim bize ayrılan sürenin sonuna geldik.

Gözümdeki pastanın ardından görebildiğim kadarıyla Amanda yı elinden tuttuğu gibi bahçeden çıkarmadan önce durmuş ve tekrar arkasına bakmıştı.

-Beni o evden kovmayacaktınız.

Tam elimdeki içecek bardağıyla hareketlenecekken koşarak bahçeden çıktılar.

-Jakson Wang kaçar. (Her zaman aklımda olan Jakson buydu xlxçzç)

Jakson un kaçışı da ilerleyen gecenin sonu olmuştu. Herkes gülmemeye çalışan suratıyla tekrardan doğum günü dileklerini iletirken Martin de arkamdan elinde hediyelerimle geliyordu. Lape ailesinin bizi geçirmesiyle Martin elindekileri arabasının bagajına koymuş ve benimle birlikte arabaya binmişti.

-Senin arabanı sabah bir çalışandan isteriz bebeğim.

Yüzümdeki pasta artıklarından çoğunlukla kurtulmuş olsam da elimdeki ıslak mendille tekrardan yüzümü silerken kafamı salladım. Arabam şu an umrumda olan son şeydi. Bütün gece farkında olmasam da yorulmuştum. Aptal Jakson bütün gece dans etmeye zorlamış her ne kadar eğlensem de son anda yaptığı ile artık kara listeme daimi giriş yapmıştı. Bu gece de yorulmam da çok normaldi.

-Yoruldun mu?

-Biraz.

Elindeki ıslak mendili paketinin içerisine sıkıştırıp cebime attım, eve gidince çöpe atardım.

-Bugün için çok teşekkür ederim Martin, çok mutlu oldum. Gerçi bu mutluluğum biraz bozuldu ama.

Martin son anda dediklerime güldüğünde bende güldüm. Olaylı da osla gerçekten güzel bir gündü.

-Mutlu olmanı istiyorum Jenn. Çünkü bu zamana kadar senin sayende ben hep mutluydum.

-Senin sayende de ben mutluydum bebeğim.