SIR

- 13. Bölüm - Dövme

Duyduğum şey bende şok etkisi yaratmıştı. Elis 'e baktığımda onun da benden bir farkının olmadığını gözlerinden anlayabiliyordum. Altemur ne dediğinin varkında mıydı ? Biz ve Laden! Aynı evde düşünemiyordum. Muhtemelen birkaç gün sonra o evden Laden' in cesedi çıkardı.

"Bence harika bir fikir." Dedi Erim arkasındaki koltuğa yayılarak. Kollarını da iki yanına açmış arkasına atmıştı. Gözündeki pırıltılar memnun olduğunun kanıtı gibiydi.
"  Saçmalamayın! " Dedi Elis işaret parmağını sallayarak. Bir yandan da alayla gülüyordu. Sanırım henüz idrak edememişti.

"Bence mantıklı. Hem tek olmayacaksınız merak etme. Biz de arada uğrayacağız. Gözümüz hep üstünüzde olacak. " Dedi Miraç bana doğru konuşarak.
"Bununla aynı evde olmamızın neresi mantıklı?" Dedi Elis lafa atlayarak. Bir yandan da küçümser bakışlar fırlatıyordu Laden 'e.

"Eğer beraber olursanız Laden sizi koruyabilir." Dedi Altemur kardeşini övecek şekilde. Benim kendimi ve Elis'i koruyamadığımı mı ima ediyorlardı?
"Yalnız bir şeyi unutuyorsunuz. Benim Laden' in korumasına ihtiyacım yok!" Elis de bana hak verir gibi başını sallıyordu. Miraç konuşmaya başladı.

" Senin Laden 'in korumasına ihtiyacın olmadığını biliyoruz. Şöyle düşün ; tek başına nereye kadar Elis' i ve kendini koruyabilirsin? Hiç olmazsa izin ver Laden de sana yardım etsin. İki kişi olarak çok daha güçlü olursunuz. O şimdiye kadar birçok ders aldı bu konuda. Almaya da devam ediyor. Emin ol ki Laden 'e bu konuda güvenebilirsin. " Aslında mantıklı konuşuyordu. Ben yokken o Elis 'in yanında bulunabilirdi. Asıl sorun biz bu kızı boğmadan  aynı evde  yaşamaya nasıl  sabredecektik?

Şimdiye kadar fikrini hiç belirtmeyen Laden sonunda konuşmaya başladı.
" Ya ben yardım etmek istemiyorsam?" Dedi alaylı bir biçimde. Bizim ondan yardım istediğimiz de yoktu zaten!
" Ladeen!" Dedi Altemur kardeşine bakarak. Gözlerindeki kıvılcımlar tekrar ortaya serilmişti. Bu kadar çabuk sinirleniyor oluşu bende şaşkınlık etkisi yaratıyordu. Laden abisinin bu hareketiyle elleriyle ağzına hayali bir fermuar çekti ve önündeki telefonla ilgilenmeye devam etti.

"Sonuç?" Dedi Erim.
" Kabul ."
" Değil !" Elis de bende bunları aynı anda söylemiştik ve gözlerimiz kesişti.

Mantıklı düşünüldüğü zaman Laden de kalmak en doğru olanıydı. Kalbim ile değil de aklım ile haraket etmeye başlayalı çok olmuştu. Kalbimle ettiğim her hareketimin ızdırap ile sonuçlandığını öğreneli çok  olmuştu.

Bizim cevabımızla beraber tüm gözler üzerimize dönmüştü. Sanırım bir cevap bekliyorlardı. Elis ise kabul etmiyordu.
"Bence biz önce kendi aramızda karar verelim." Dediğimde Altemur kafa salladı. Elis 'e başımla gelmesi için işaret yaptım ve merdivenlerden yukarıya çıkmak için yol aldık.

" Ya ne saçmaladığının farkında mısın? Ben ve o kızı bir arada düşünebiliyor musun? Hem bana olan bakışlarını görmüyor musun? Sanki abisiyle aramda bir şey varmış gibi kıskanıyor birde!" Dedi Elis önümde bir o yana bir bu yana doğru giderken. Bana değilde kendi kendine konuşur gibiydi. Cümleleri bu kadar hızlı sıralamış olması beni güldürmüştü. Onu durdurdum ve önüne geçip gözlerinin içine bakarak konuşmaya başladım.

" Yok mu? " Dedim konuyu dağıtmak ve Elis 'in kafasını başka yöne çekebilmek amacıyla. Bir yandan da gülüyordum. Bu ani cevabımla afalladı.
"Var mı?" Demesiyle kahkaham daha da arttı. Konuyu dağıtmayı ve odak noktasını değiştirmeyi başarmıştım. Şu an şaşkın gözlerle beni izliyordu. O kadar tatlı gözüküyordu ki şu an ama o bunun farkında bile değildi . Tekrar  konuşmaya başladım.

" Elis bak ben seni ve kendimi onlardan nereye kadar koruyabilirim? Adamlar kahretsin ki yerimizi ezbere biliyor. Onların bilmediği tek yer onun evi. Bana yardımcı olacak hepsi bu!  Bayıldığımdan değil yani." Dedim Elis gibi  yapıp art arda sıraladığım cümlerimle duraksayarak.
" Ama... "Dedi Elis hâlâ şansını denemeye devam ediyordu. Gözlerimi devirdim ve gülerek konuşmaya başladım.