2~Affetmeyeceğiz~

3.9K 126 20
                                    

Balım ve ben arabaya doğru yürüyorduk.

"Yenge."

"Efendim yengem."

"O Tahir amcam değil miydi?"

Nefes Balımın boyuna eğilir.

"Yengem. Sen Tahir Amcanı nerden tanıyosun?

"Annemin telefonunda bir tane fotoğrafı vardı. Anneme sordum Tahir amcan o dedi ve fotoğrafı sildi."

"Ama Umut'la Hayal bunu bilmiyorlar. Eve gidene kadar anlatmak yok. Söz mü?"

"Tamam. Söz. Eve gidene kadar söylemiycem."

"Yengesinin bi tanesi. Hadi koş bakalım arabaya."

Hayal "Anne o kimdi?"

"Annecim eve gidince konuşalım olur mu?"

"Ama anne"

"Anneye ama denmez. Evde konuşucaz dedim ya oğlum."

Eve geldik.

Balım "Anneee biz geldikk"

Asiye "Hoşgeldiniz anneeem. Hoşgeldiniz Nefes."

"Hoşbulduk."

Umut "Anne konuşcaktık."

Asiye abla bir anda kafasını bana çevirdi. Bende başımı başka çarem yoktu der gibi
hafif yana doğru eğdim.

"Hadi bakalım yukarı çıkıyoruz ve ben anlatıyorum. Koş koş koşşş."

Üçümüz beraber yukarı çıktık.

Hayal "Anne noldu ya?"

"Kızım. Oğlum. Şimdi siz babanızı hiç görmediniz ya."

Umut "Evet."

Hayal "Çünkü bizi bırakıp gitti."

"Annecim ama... Şimdi babanız gelse onu görmek ister miydiniz?"

Hayal ve Umut birbirlerine baktılar ve ikisi de aynı anda "hayır" dediler. Bunu söylemelerini beklemiyordum.

"Neden annecim?"

Hayal "Anne"

"Annem"

Umut "Sen bizi babamsız büyüttün."

Hayal "Ve hep o sanki bizi terk etmemişte mecburmuş gibi anlattın."

Umut "Ama biz biliyoruz. Yani geçen yıl anladık."

Hayal "Biz artık bazı şeyleri anlayabiliyoruz."

Umut "Babam daha biz doğmadan gitmiş. Ardına bile bakmamış."

Hayal "Seni, bizi hiç düşünmeden umursamadan çekip gitmiş. Sen öyle birisi için bile gözyaşı döktün. Ben senin gözyaşının hesabını sormak istiyorum babamı görmeyi değil."

Umut "Biz daha bugün gelen hiç görmediğimiz babamızı değil, bizi babasız büyüten annemizi istiyoruz. Onu seviyoruz."

Asiye abla kapıyı açtı ve içeri girdi.

Asiye "Yengem bi gelsena benle."

Odadan çıktım ve kapıyı kapattım.

"Aşağıda... çocuklara söyledin mi? Görecekler mi?"

Nefes "Söyledim. Sen aşağı in ablam. Ben çocukları getiricem."

Tekrar içeri girdim Çocukları bir şekilde ikna ettim ve aşağı indim. İki dakika sonra ikizlerim indi.

Ayrılığın Gemisi|TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin