Nefes ve Tahir evlenirler. İkizlerinin doğumuna iki gün kala Tahir gemiye binip gider. Nefes'inin çığlıkları eşliğinde gider Tahir. Aradan 10 yıl geçtikten sonra geri döner.
İlk Bölüm Yayın Tarihi: 22.08.2019
Dışarıdan söylemesi ne kolaydı öyle. Ama bilmiyorlardı ki kırılan bir kalbi onarmak çok zordur. Geçmişe dair tüm yaralarını iyileştirdiğinde onarılır ancak kalp. Tabii bunu yaşamayan kimsenin bunu anlamasını beklemiyordu Nefes. Çünkü yaşadığı acı dışarıdan göründüğünün çok daha fazlasıydı.
Sabah Nefes uyandı. Uyanmak istemiyordu. Çünkü uyurken acı çekmiyordu. Bazen rüyalarında onu görüyordu. O zaman acı çekiyordu. O da karşısında görmek kadar yakmıyordu canını.
Sonunda yatağından kalktı Nefes. Gece herkes uyurken gelmişti eve. Bugün pazardı. Dinleceğini düşündü ama çocuklarını babalarıyla barıştıracaktı. Daha kendi affedememişti ama affettirecekti.
Üzerini değiştirdikten sonra çocukları uyandırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Nefes'in giydikleri)
Çocukları uyandırdı Nefes. Beraber evden çıktılar. Arabada Nefes Tahir'i aradı. Telefon yine ilk çalışta açıldı. Tahir telefonda mı bekliyordu?Anlamıyordu Nefes.
"Çocuklarla beraber çivraya gidiyoruz. Seni affetmeleri için."
"Çivradayım zaten."
Tahir dün gece çivraya gitmişti. Çivraya gittiğinde Nefes, Nazar ve birisinin daha orada olduğunu gördü. Saatlerce çivrada durdu Nefesler. Tahir de saatlerce Nefes'i izledi. Sevdiği kadına hasretti.
O gittikten sonra da çivraya oturup sabaha kadar çivradaki anlarını düşündü. Kendini nasıl affettireceğini düşündü. En sonunda bir çözüm buldu. Geçmişteki, onsuz geçen yıllara, kendini ekleyecekti. Belki öyle affettirebilirdi kendini.
Nefes, Hayal ve Umut çivraya geldiler kısa bir süre sonra. Tahir onları gördüğü an gözlerinin içi parladı. Artık çocuklarına sarılabilecekti. Onların kokularını ciğerlerine hapsedebilecekti ve o kokuları asla unutamayacaktı.
"Hayal'im, Umut'um."
Tahir onları gördüğü an ayağa kalktı. Ağlamak istiyordu bir yanı ama diğer yanı hayatındaki en güzel anında ağlamaması gerektiğini söylüyordu.
Çocuklarının yüzlerinde henüz bir tebessüm yoktu ama affettikten sonra gülümserlerdi diye düşündü Tahir.
Yavaş adımlarla üçü de Tahir'in yanına yürüdüler.
Dilleri o kadar söylemek istiyordu ki. Hiç söyleyemediği kelimeyi söylemek istiyordu ikiside. "Baba" demek istiyordu ikisi de. Bu iki hecelik kelimeye o kadar hasretlerdi ki.
Hayal ve Umut Nefes'in bir adım önündeydiler. Tahir ise tam karşılarında duruyordu. Aralarında iki adımlık mesafe vardı.
Hayal ve Umut başlarını yukarı kaldırmış, Tahir'in gözüne bakmaya çalışıyorlardı. Aradaki boy farkını kapatmak için Tahir eğildi.
