DREADFUL SERIES #2: PARAMOUR COMPANION

CHAPTER 1

CHAPTER 1

MARRIAGE

(AYMALINE AVIANA'S POV)

"We gonna have a dinner with Cullen prepare yourself." Napatingin ako sa pintuan ng kwarto ko when I saw my brother.

"And why is that? Anong meron sa dinner with Bastien's family?" I asked and he frustratedly walk away.

Clueless at curious kung anong mangyayari nagbihis ako. I know how strict Bastien's family is. Nagsuot ako ng isang simpleng dilaw na bistida.

Pagbaba they all gave me an apologetic look. Hindi ko maintindihan pero kinabahan ako. Knowing them they are hiding something big under their sleeves.

"Sorry and don't be mad at us ha? Remember we love you and inisip lang namin ang future mo" naguguluhan man tumango ako at ngumiti.

Pagdating sa tapat ng bahay ng mga Cullen bumilis lalo ang tibok ng puso ko. Never nangyari ang ganito.

Nadtanan namin ang 3 pamilya na tahimik na naghihintay sa garden nila. Nagulat man mas malaking percent sa akin ang nagtataka.

Why did the Cullen family called Brinley, Denver and Iker family? Is there something big to announce to have this dinner.

"Aymaline hija you look beautiful as ever. Have a seat." Ngumit ako dito at nakipag-beso. Naupo naman ako sa tapat ni Huxley na ngumiti lang ng tipid sa akin.

"Aymaline not there here" tinuro ni Mrs. Cullen ang silya sa tapat mismo ng pamilya nila at sa tapat ng upuan ko ay bakante na mukhang nakalaan kay Bastien.

Maya-maya pa dumating na ang magkasintahan na Bastien at Camari. Maganda si Camari sakanyang pulang bistida. Nakaalalay sakanya si Bastien.

"Bastien anak. Come on wag mong pag intayin si Aymaline." Bahagya akong nagulat ng marinig iyon kay Mrs. Cullen.

Hindi ko alam pero masama ang kutob ko sa salo-salong iyon. Parang may mali o mas tama may malaking mali na magaganap.

Bago umupo si Bastien pinaghila pa niya si Camari ng silya. Napuno ng tunong ng silya ang napakalamig na gabing iyon.

"Bastien? Hayaan mong si Huxley ang gumawa nyan." Kumunot ang noo ni Bastien at walang nagawa ng samaan sya ng tingin ng sariling ama.

Pag-kaupo nya sa harap ko habol tingin nya parin si Camari. Bakas sa mukha nya ang selos na nararamdaman sa nakikita.

"Aymaline you're here pala" dama ko ang bahagyang pagkirot ng isang parte sa dibdib ko ng marinig iyon. Second look lagi ako.

"Ano ba Bastien?! Aymaline pagpasensyahan mo na ang anak ko." Ngumiti lang ako ng tipid.

Mabuti na lamang at inihatid na ang pagkain kung hindi baka mas lalo akong makaramdam ng kaba sa pwedeng mangyari.

"Aymaline hija huling taon mo na sa Dentistry tama ba? At narinig kong malaki ang tyansa na ikaw ang maging Suma cum laude sa batch nyo." Nagulat naman ako.

"Oo Mare and I am proud of her sobra." Sabay haplos ni Mommy sa buhok ko. Ngumiti ako ng tipid.

"Grabe pala ang galing mo Aymaline. Sana may ganyan din akong anak at isa pa ang tahimik mo pa rin kahit kailan." Hindi ako umimik at ngumiti parin ng tipid dito.