DREADFUL SERIES #2: PARAMOUR COMPANION

CHAPTER 31

CHAPTER 31

CONFRONTATION

(AYMALINE AVIANNA'S POV)

Buong maghapon akong nagcross stitch tinuruan ako ni Manang na maganito para hindi daw ako ma-bored.

I am currently stitching a angel. Napili ko ito dahil I believe na may angel na gagabay sa baby ko if ever...

'Wag naman sana'

Natigilan ako sa pagsusulsi ng bumukas ang pinto. Napangiti ako ng makita si Huxley.

"Manggang hilaw at bagoong tama?" Tanong nito and I laugh at him.

Tumayo ako at naglakad papalapit sakanya and dahil sa ginawa ko pandalas siyang lumapit sa akin.

"Ang cute mo!" Sabay pisil sa pisngi nito. His eyebrows almost met sa pagkakakunot niya.

'Ang cute niya talaga'

And I hug him really tight. Ewan ko ba siguro dahil madalas ko siyang kasama kaya ako ganito sakanya.

"Kung paglilihian mo ako sabihin mo lang pwede naman akong lumapit sayo" napatawa ako lalo sa reaskyon niya.

'He is like a over protective dad'

"Magiging swerte ang magiging asawa at anak mo" komento ko and he laugh at my statement.

"Are you saying that I should marry you then?" Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

'Naka-drugs ba siya?'

"Bakit naman ako?" Tanong ko bigla and he wrapped his hands on my back like hugging me but still have space.

"Because you are a perfect wife and having a baby soon" nawala ang ngiti ko.

'I want to hear that to someone else'

Mukhang napansin niya ang pagbabago ng emosyon ko kaya inalalayan niya ako paupo sa kama ko.

"You should be careful always. Bored ka na ba dito?" Tanong ni Huxley at tumango ako ng sunod-sunod.

"I will take you to the park then tomorrow morning but on your wheelchair" napanguso ako but still feel happy that I can get out.

Kinabukasan maaga akong nagising. I don't know if I even sleep.

"Good morning Aymaline?" Gulat niyang bati ng makita na nakaayos na ako.

"Naligo kang mag-isa?" Gulat na turo niya ng mapansin ang pagpapatuyo ng buhok ko.

"Alangan kasama ka?" Mataray na ani ko and he just laugh and show some grin.

"I know what you're thinking. I hate you!" Pagmamaktol ko at lumapit sa tukador ko.

I brushed my hair but I stop when he get the comb on my hand and the one who comb my hair.

"You should not say that!" Turan niya sa sinabi ko. Dinilaan ko naman siya sa salamin.

"Nagiging isip bata ka" iling-iling na aniya and I nodded proudly.

"At proud ka pa?" tumango ulit ako and smiled confidently to him.

'Dapat proud ako dahil bumabalik ako sa pagkabata'