Book Two [NPMOB] Naughty Princess Turned Ordinary Girl

Chapter 26: Struggle

Eireen Pov.

Sa nagdaan na oras, minuto, at araw ay halos nawalan ako ng gana kumain. Tila nawalan ako ng lakas habang nakahila sa kama sa hospital. Nakatulala sa kisame habang pinipilit ako ni Inay kumain para magkaroon ng lakas. Nawalan ako ng lakas para huminga para sa mga sumunod pang oras. My mind never leave me thinking about MJ. Nag-alala ako sa kalagayan niya. I want to know his life. Kung kamusta na ba siya. Kung anong ginagawa niya ngayon. Kung hinahanap ba niya ako at kung ano ano pa.

Sa nagdaan na taon hindi ko alam kung paano ko nalagpasan ang paghihirap at pangungungila sa taong mahal ko. Hindi ko alam kung paano ko nakumbinsi ang sarili ko huminga muli hindi dahil alam kong babalikan ako ni MJ kundi dahil hindi lang sarili ko ang binubuhay ko ngayon.

God gave me a chance to be happy. God gave me a new hope. Miracle for us. Isang biyaya na hindi ko akalain makakabuo kami dahil lang sa isang gabi nangyari sa amin dalawa.

"Good job." bumalik sa huwisyo ang pag-iisip ko ng magsalita ang manager ko at nakangiting sinalubong ako ng yakap.

Tinugon ko rin ang yakap niya. She have been good to me. Since nagsimula ang career ko. Hindi niya ako pinabayaan sa kabila ng sakit na dinanas ko.

Kung sakaling bigyan ulit ako ng pagkakataon makita muli si MJ. I will promise that I won't waste it. I will use it to show my love for him. Ilang taon na lumipas pero gustong gusto kita makita muli mahal ko.

Umuwi ka na. Hinihintay kita. Hinihintay ka namin.

" M-ama iyak k-ka?"

Napabaling ang atensyon ko sa anak kong mariin nakatitig sa'kin. Ang dalawang mata niya ay nagtatakang nakatingin sa'kin at hindi nakaligtas sa'kin ang konting luha sa gilid mga mata niya.

Alam niya ang dahilan. Alam niya kung bakit ngayon may kulang parin.

" It's d-dada?" I can't help but to smile. I pinch softy her cheeks because of her cuteness as like she keep trying to talk straight.

Napabuntong hininga ako at tumungo na lang bilang sumang-ayon sa sinabi niya. Mabilis na niyakap ko siya at tila hinaplos ang puso ko ng siya na mismo ang nagpunas ng luha sa pisngi.

" I miss your dad." puna ko habang umiiyak sa harapan niya. Pinapakita ang kahinaan sa anak.

I shouldn't show her my weakness but I don't want to lie. She knows everything. She know her father. She know what happened. Kaya ng makita kong lumukot ang mukha dahil sa pag-iyak ay mas lalo akong nanghina.

" m-miss dada." she said while crying.

My baby Eara

Kinagat ko ang labi habang pinipigilan huwag mapahaguhol. Alam ko tulad ko ay naghihintay kaming dalawa sa ama niya. Umaasang babalik pa siya.

Hindi na ako nagsalita at marahan na hinaplos ang malambot niyang pisngi. Halos namumula na ang pisngi ng siyang kinatawa ako bago ko siya muli niyakap ng mahigpit.

Sa dalawang taon or higit pa. Hindi naging madali lahat lalo na sa pagpapalaki sa kanya. Lalo ng nasa sinapupunan ko pa lang siya. Sawing-sawi ako ng malaman kong buntis ako pagkatapos ng isang buwan ng aksidente. Sa una mahirap tanggapin lalo ng malaman kong tuluyan pinagkait sa amin si MJ. Wala akong mabalita tungkol sa kanya at dalawang beses akong dinugo dahil sa kabayaan sa sarili. 

Natauhan lang ako nang sa pangalawang dinugo ako ay naging critikal. Pasalamat na lamang ako at hindi niya kinuha sa'kin ang anak ko. Kaya nagpursige ako at pilit pinapaintindi sa sarili at sa anak na babalikan kami ng ama niya.

" You need to take a rest lalo na ngayon at hindi na sarili mo ang iisipin mo mula ngayon. You're pregnant Ms. Eireen." ani ng doctor nang bumisita siya pagkaraan ng ilang linggo.