CHAPTER 36: A CONFESSION

223 0 0
                                    

Nigel's POV

"Kumain ka na ba? Pero mukhang kakagising molang, maghahanda lang ako ng makakain mo" Recca said.

"Pero di mo na kailangang gawin yan" pagaalala ko.

"Tsk. Ano bang sabi ko? Magpahinga kanalang dyan" at bumaba na sya.

Hays, di ko alam kung matutuwa ba ko o ano. Kase naman parang pinapahirapan ko sya.

Then someone called..

"Young master"

"Oh? Manong, bakit nyo naman dinala dito si Recca" I asked.

"Hindi bat sya ang bukambibig nyo sa pagtulog? Haha"

"Ha? Hi..Hindi kaya" depensa ko.

"Aalis na muna kami sa bahay, binibigyan ko na kayo ng pagkakataon na makasama si Ms. Recca na kayo lang"

"Ha? Anong .." but he turned off the phone.

Napangiti nalang ako sa pakana nila.

Bumaba ako para makita sya sa kusina.

Nakangiti ako habang pinagmamasdan sya isang sulok.

"Ano bang ginagawa mo dyan?" napansin nya na pala ako.

"Ha? Ah eh"

"Okay ka na ba? Kaya mo ng maglakad lakad" she asked.

"Oo naman. Ano bang tingin mo sakin. Anlakas lakas ko kaya" I boasted.

"Kung ganon, bakit ka nagkasakit ka ngayon? Hindi ka pumasok kaya nagalala nako"

"Nagalala ka?" I asked.

"Nga pala, tayo lang dito. Mukhang mamaya pa sila dadating. Ako muna ang nakaatang magbantay sayo ngayon" she added.

I smiled a bit hearing that.

Habang nakain ako, naglilibot libot sya sa bahay.

"Mayaman nga talaga kayo ha, pero nagbabanda ka? Buti payag parents mo?" she asked.

"Ah, oo naman" I answered bothered.

Naglibot libot pa sya hanggang sa napunta sya sa picture ko nung childhood.

Naalala kong baka mamaya bigla nyang maalala ang nakaraan kaya naman agad ko syang pinigilan tignan  yon pero nakiha nya na agad ang isa.

"Ah, Recca" hawi ko sa kanya.

"Hmm? Ikaw ba to? Kaya ayaw mong ipakita?" she asked.

"Ah, oo hehe" I answered.

"Ano ka ba, di naman ako para laitin tong nerd pictures mo noon. Masasabi kong malaki ang pinagbago mo"

"Yun lang ba napansin mo?" I asked.

"Oo, bakit meron pa ba kong ibang dapat mapansin?"

"Wala, wala naman" sagot ko.

Talaga bang burado na ko sa memorya nya? Wala talaga syang maalala ni katiting?

Okupado ng utak ko ang mga tanong na to nang marinig namin ang doorbell.

--

Max's POV

Nakakahiya. Hiyang hiya padin ako kay Nigel sa nangyari, pano pako haharap sa kanya neto.

Mas nakakapanlumo na napatunayan ko na namang si Recca ang kailangan nya at hindi ako.

"Max, magkausap daw kayo ni Recca kanina alam mo ba kung asan sya?" biglang sulpot ni Zach sa harap ko.

I'm No AngelTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon