CHAPTER 28: HINDRANCES

383 4 0
                                    

Recca's POV

"Okay sabay tayong papasok. Magtiwala ka lang" paalala ni Zach at tumango naman ako.

Papasok na sana kami sa loob nang lumabas si Mama.

"Oh kayo" agad kong binitawan si Zach dahil sa gulat ko.

"Mama" nasabi ko.

"Ahm Mama, nga pala may bibilhin lang kami sandali" Zach interrupted.

"Osige pero bilisan nyo para makakain na tayo" bilin ni Mama.

"Opo Mama" hindi pa man ako pumapayag pero hinila nya na ko palayo.

Nang makalayo na kami.

"Yah" tumigil ako sa paglalakad.

"Sabihin mo nga sakin kung ano yung nangyari kanina" pinagpapaliwanag lang pala ako neto.

"Ah kase, sorry nabigla lang ako nung nakita ko si Mama" I explained.

"Naiintindihan ko" akala ko naman tampo agad to.

"Saka pwede naman nating hindi muna sabihin eh" dagdag nya.

"Hindi, dapat ngayon na" pilit ko.
Nang makabalik na kami sa bahay.

"Mama, may sasabihin nga pala kami sayo" bungad ni Zach kay Mama.

Sa loob.

"Pero sandali bago ang lahat, may maganda akong balita sainyo lalo na kay Recca" sabi ni Mama.

"Po? Ano po yun?" nacurious kaming dalwa ni Zach.

"Recca nabili ko na yung unit na inuupuhan mo noon, kaya pwedeng pwede ka ng bumalik doon. Alam ko namang napilitan ka lang na tumira kasama ko pero ngayon pwede ka ng lumipat ulit para mas malapit sa trabaho mo. Hindi ba't napakagandang balita nun?"
nagulantang kami sa balita ni Mama.

"Po? Opo naman hehehe. Salamat po Mama" sagot ko.

"Ano nga pala yung sasabihin nyo?" tanong ni Mama.

"Ahm, wala po kasi kaming nabili Mama. Meron na po pala kasi sa bahay" palusot ni Zach.

"Ah ganun ba? Edi napagod pa kayo, dapat kase nagtatanong muna anak" Mama smiled.

"Opo Mama" Zach answered.

Outside.

"Siguro hindi pa talaga to ang tamang panahon pero bat ganun si Mama ang wrong timing aish" pagmamaktol ni Zach.

"Kahit ako naman nagulat pero baka talagang --" I said.

"Baka ano? Ano naman kung magkalayo tayo, mapupuntahan naman kita kahit anong oras" napakunot ako sa sinabi ni Zach.

"Ano? Hindi pwede, anong kahit oras ka dyan? Psh" reklamo ko.

"Bakit naman hindi pwede?" he asked.

"Unang una baka mahuli tayo ni Mama at pangalawa kahit in a special relationship na tayo may kanya kanya pa rin tayong buhay. Kaya wag na wag kang susulpot bigla" paliwanag ko.

"Ha? Girlfriend ba talaga kita?" bulong nya.

"Ano?" I asked.

"Wala po, nga pala first day natin bukas kaya sabay tayong maglunch" he smiled.

I nodded then.

My room.

Dapat ba maghanda ako ng pagkain namin para bukas? Pero anong lulutuin ko. AAaaaaaaaA.

I'm No AngelTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon