Trans Günlükleri

43

Koleksiyonerlik ne tuhaf şey değil mi?

Eline hiçbir şey geçmediği halde yararsız nesneleri topluyorsun.

Ama daha önce kimsede, benimkiler kadar tuhaf koleksiyon görmedim.

Ben çöp koleksiyonu yapıyorum.

Alya buna istifçilik demeyi tercih ediyor, karşı çıkmıyorum.

Tuvalet kağıdı rulosundan koleksiyonum var mesela. Kağıt havlu rulosundan. Hem de sağlam ve temiz olanlarından, bozuklarla işim olmaz.

Hepsinin dönüşü farklı, markalara göre boyutları farklı ve renk tonları bile değişiyor bazen.

Annem sürekli bir gün gizlice gelip atacağından bahsediyor ama koca bir bidonluk maden suyu kapağı koleksiyonumu attığında yaşadığım sinir krizi sebebiyle olmalı, harekete geçmiyor.

Hem de o maden suyu kapağı koleksiyonu sevdiğim bir şey değildi, atasım gelmediğindendi sadece.

Rulolarımı ise seviyorum.

Çok.

Poşet koleksiyonum var sonra.

Kullanılacak poşetleri o koleksiyona yaklaştırmam, koleksiyona giren poşet bir daha çıkamaz çünkü.

Kullanılmamak üzere rafa kaldırılırlar, birlikte eşsiz ve harika görünürler.

Bir de bozuk eşyalar koleksiyonum var.

Koca bir koli. Bozulmuş kulaklıklarım, kırık yelpaze, aletlerin çıkmış parçaları, mağazalarda çorapların asılmasını sağlayan askılar ve dahası.

Son olarak da, defter koleksiyonum var.

Eski defterlerim.

Kullandığım defterleri asla atamam. Ana sınıfında saçma sapan çizimler yaptığım not defterleri dahil tüm defterler, dolabıma yığılı halde.

Şimdi bu günlüğü bırakınca ne yapacağımı bilmiyorum o sebeple.

O defterlerin arasına koymak istiyorum, ama okunma ihtimali çok fazla olur.

Şimdilik çözmediğim test kitaplarının arasına sıkıştırıyorum, kullanmayı bitirince yapacağım şeye karar veririm.

Haber veremeden gitmek zorunda kaldım, yokluğumda listelerde gerilemişiz bakıyorum :/

Gerçi hikayede haber veremedim belki ama duvarıma yazmıştım, takip etseniz bilirdiniz, o yüzden takip edin :D

Neyse bi bölüm daha yayımlayacağım şimdi, telafi sayılmaz ama içimden geldi ehehe.

İyi okumalar.