Stranger // Finn Wolfhard

2

Jezu czemu mój tata jest taki?

- Ja zostanę - powiedział Nick. - Myślę że jesteś fajna więc poznamy się kiedy indziej . Napewno będzie okazja.

- Spoko - powiedziałam i poszłam w stronę schodów .

Z tyłu słyszałam tylko kroki najpewniej Alexa , Sary i ... Finna. Eh boję się nawet na niego spojrzeć .
Doszliśmy do mojego pokoju . Otworzyłam go i weszliśmy do mojego królestwa .

- Ładnie - powiedział najpewniej Finn.
-Dzięki - odpowiedziałam.
-Ee mi się nie podoba mam o wiele lepszy.- odezwała się ta mała suka .

Odwróciłam się w ich stronę. Zauważyłam Sarę która prawie umierała na widok Finna . On jednak nie patrzył się na nią tylko oglądał mój pokój .

- Ja spieprzam do mojego pokoju . Nudno tu z wami - powiedział Alex i już go nie było.
- No to Finn ... - odezwał się plastik. - Opowiedz może coś o sobie.

W tej chwili chłopak przestał się rozglądać i odwrócił się w naszą stronę . Nie powiem oczy to ma boskie . I loczki.

- Jesteś fanką Stranger Things? - podszedł bliżej i się mnie spytał. Już go lubię bo olał to dziecko.
- No tak Hah- odpowiedziałam grzecznie.
- I jak podoba ci się moja gra aktorska? - mówiąc to poprawił włosy i spojrzał na mnie w taki sposób że rozpłynęłam się w środku . Jebany.
- Jak dla mnie jesteś bardzo dobrym aktorem . To jest moja opinia.
- Według mnie jesteś świetny! Jesteś moim idolem Finn! - odezwała się Sara .

Chłopak skrzywił się po słowach dziewczyny . I popatrzył znowu na mnie .

-Czy ona jest normalna?-spytał.

-No wiesz ja tak nie myślę , poprostu muszę ją tolerować bo to moja ... Sio.. rodzina .
- Chciałaś powiedzieć siostra idiotko ! Zobaczysz będziesz mieć przejebane że mnie się wypierasz !
- No uważaj bo się rozpłaczesz i cała twoja tapeta z ryja ci się zmarze .
- Nienawidzę cię SUKO !- powiedziało to coś. I wybiegła.

- I spokój święty ...- byłby gdybym była sama.
Spojrzałam na Finna a jego twarz mówiła wszystko . Zaczelam się z niego śmiać. On wtedy też zmienił mimikę i się uśmiechnął.
- Jak masz na imię ? Nie zdążyłem spytać .
- Weronika - odpowiedziałam nadal z uśmiechem na twarzy .
-Ooo ładnie ! Wera więc jak ty masz takie akcje codziennie to ja współczuję .
- No zdarza się często . Ale co poradzisz kiedy debilka się zakochała .
- Oh... To teraz sobie nie zazdroszczę.
Znowu wybuchłam śmiechem . Teraz razem się śmialiśmy .

- Wiesz co Wolfhard? Zaczynam cię lubieć .
- Cieszę się bardzo . Ja też myślę że niezła z ciebie osoba . Chciałbym mieć w tobie przyjaciółkę a nie wroga.
-Ty taki prestiżowy to normalnie nie mogę odmówić -odpowiedziałam ze śmiechem .
-FINN! IDZIEMY DO DOMU! -krzyknął Nick. -KOŃCZ ROMANSY!

W tej chwili chłopak się zarumienił.

-Ee no to ja już jak słyszysz -zaakcentował ostatnie słowo .- muszę już iść . Naprawdę miło mi było ciebie spotkać.
-Ze wzajemnością-odpowiedziałam.
- Przepraszam że tak pytam na pierwszym spotkaniu ale ... Mógłbym poprosić o Twój numer ? Wiesz żeby sobie pogadać i wogóle .
-Pewnie . Poczekaj już ci podam.
-Jezu Finn! Co wy tam robicie?!

Podałam chłopakowi numer i zeszliśmy na dół . Pożegnałam się z wszystkimi i został mi tylko on .

- Proszę to dla ciebie . Nie wiem jakie lubisz ale kierowałem się intuicją.
Mówiąc to wręczył mi wcześniej wspomnianą róże .
-O jeju ... Dziękuję bardzo -przytuliłam go.Może za bardzo mnie poniosło ale poczułam że będzie git jak tak zrobię .

Finn pov.

Czekaj ... Czy ona mnie przytuliła?! Dobra też ją przytulę bo wyjdę na sierotę .
-Czyli podoba ci się?-upewniłem się .
-Nie pytaj nawet ! To moje ulubione kwiaty ! Jeszcze raz baardzo dziękuję .
-Nie ma za co .... Ee to do zobaczenia?

Dziwne . Czuję że się chyba rumienie ! No nie możliwe ! To ona może się rumienić ale nie jaaaa!

-No już nie patrz się tak na nią bo jej dziurę wywiercisz i po randkach -odezwał się tym razem Nick .
-Oj sorki . Pa .

Ostatni raz na nią spojrzałem i wróciłem do domu.