My Picture | Han Jisung

O7

SEO REYJIN's
POV

"Girl, move on, move on din. Hindi ka naman gusto no'n ni Han, eh."

Sabi ni Savanah. My new friend, transferee siya dito at magwa-one week na din.

Sinamaan ko ito nang tingin.

"Teka? Kaibigan ba kita or what?" medyo inis na sabi ko.

She sighed.

"I'm your friend, okay? Just please listen to me. Ni ayaw ka nga niyang makita, 'di ba? Wanna know why? Because he doesn't care about your feelings at all." straight to the point na sabi nito.

Yeah, he's been avoiding me since I don't know when. Hindi ko din alam kung bakit ako umaarteng ganito. Parang girlfriend. Argh, kainis. I deeply sighed

"Girl, believe me." sabi pa niya.

Then, she pat my shoulder and stood up.

Napatingin tuloy ako sa kanya.

"I have to go na, Girl." paalam niya at tumango lang ako bilang sagot.

Well, kanina pa kasi ang uwian namin and ayoko pang umuwi kaya dumeretso kami dito sa bar dahil walang choice.

Move on? Uso ba iyon-

Nag-ring 'yung phone ko kaya agad kong hinanap at sinagot without looking kung sino ba 'yong tumatawag.

"Hello, Seo Ryejin speaking. Who's this?" I politely greeted.

"Hey, I'm sorry about everything that i've said to you no'ng nakaraan. I didn't mean to say that. I'm just... jealous." I immediately look at the ID caller no'ng na-boses-an ko ito.

Shit! It's Han Jisung! Pero ano daw? Nagselos siya? Bakit? Saan? Kanino? Kailan? Aish.

I cleared my throat.

"What do you need?" I coldly asked, trying to hide what i am feeling.

"I just want to say sorry." sagot nito sa kabilang linya.

Kumunot naman agad ang noo ko.

"We're still friends, right?"

Lalong nangunot ang noo ko sa itinanong nito.

Ang lambing ng boses niya! Ano ba talaga? Gusto niya ba talaga akong ma-fall sa kanya? Damn it! Damn this!

"Friends? Are you serious? After-"

"Nandito ako sa parking lot ng bar kung nasaan ka." sambit nito at in-end agad ang tawag.

Agad akong nagpunta kung nasaan siya. Agad ko naman sitang nakita sa parking lot. Naka-sandal ito sa kotse niya at pinasakay ako sa loob.

Tinitigan ko siya. Inaamin ko na namiss ko ang isang 'to. Nang tumingin ito sa 'kin at agad akong nag-iwas ng paningin.

"Why are you here?" walang emosyon kong tanong.

He sighed.

"I'm here to say sorry."

"For what, Han?"

"Dahil nga sa mga na sabi ko sa 'yo." he answered.

I want to forgive him. I want to hug him, I want to be with him again. And then, nung nakaraan natandaan ko 'yung sinabi ni Savanah...

"Pinapaasa ka lang niya and kapag na-fall ka at malaman mong hindi ka niya gusto bibitawan ka niya."

"Stop this will you?"

EDITED.