35

114 5 0 
                                    

                                              
HAN JISUNG's
POV
"Dude, 'wag mo ng paasahin si Ryejin."
Si Changbin Hyung habang inaabot sa akin ang isang kape na hawak niya. Nandito kami sa labas ng room ni Ryejin dahil nakatulog na naman siya.
"Hindi ko siya pinapaasa." I answered.
Totoo naman, ah? Pinapaasa ko ba siya? Wala naman akong ginagawa.
"Sige, i-deny mo pa." sarkastikong saad nito.
Sumimsim ako sa kape bago natulala kung saan. 
"Huwag mong paasahin si Ryejin. Hindi naman sa ayaw ko sa 'yo. Ang akin lang huwag mo naman siyang gawing kabit." 
Kabit? What a word.
Napangiwi ako. 
"Hindi ko siya ginagawang kabit. Hindi siya gano'n."
"Sinasabi ko lang. Kung mahal mo si Ryejin kailangan mong hiwalayan si Cristina. Mahal ka ni Ryejin at nakikita ko din naman na mahal mo pa siya."

"Paano mo naman na sabi na mahal ko pa siya?" I asked.
He chuckled. 
"Nakita ko na kayakap mo siya kanina tapos kung tignan mo nagniningning pa 'yang mga mata mo. Kulang na nga lang matulala ka, eh." 
Totoo ba? Mahal ko pa ba si Ryejin? Mahal ko pa ba talaga siya? Argh, fuck love. Nawala nga ba iyong pagmamahal ko para sa kanya?
EDITED.
My Picture | Han Jisung Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon