"oh baby girl, you know we're gonna be legends.
i'm a king and you're a queen and we will stumble though heaven.
if there's a light at the end, it's just the sun in your eyes.
i know you wanna go to heaven but you're human tonight."
loki x aelia
hikayenin bugün birinci haftası oluyor. her gün bölüm atmaya devam etmek istiyorum. desteklerinizi görmeyi de çok isterim, lütfen sadece okuyup geçmeyin oy ve yorum yapmayı unutmayın.💗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
_______ - 7. BÖLÜM -
"Ne tür bir yardımdan bahsediyorsun?" dedim anlamayarak. Bakışlarını benden çektikten sonra başka bir yere odaklandı.
"Sırası geldiğinde söylerim fakat şu an bu önemli değil," diye sözüne başladı Loki. "Şimdi sana sormak istediğim başka bir şeyler var."
"Evlatlık olduğunu biliyorum," dediğinde sanki kanayan yaramın bağladığı kabuğu kopartmış gibiydi. Bakışlarımı ondan kaçırdığımda, işaret parmağının çeneme yaslandığını hissettim ve böylece eğilen başımı ona doğru tekrar kaldırdı. "Seni üzmek için konuşmuyorum. Yalnızca merak ettiğim şeyler var."
"Üzülmüyorum ki," dedim başımı elinden çekerken. Başını hafifçe eğerek bana baktığında geçiçtirmek için "Evet, sen devam et." dedim.
"Kendini babanın yanında nasıl hissediyorsun?" dedi mimiklerimi dikkatle inceleyerek. "Diğer ailen hakkında... ne hissediyorsun?"
"Gerçek ailemi hiç tanımadım, aynı senin gibi. Şu an neredeler ya da ne yapıyorlar hiçbir fikrim yok. Ama beni istemediklerini biliyorum. Belki de senin dediğin gibi, farklı olduğum için benden korktular veya herhangi bir şey," dedim içimdeki duygu karmaşasını sözcüklere dökmeye çalışırken. "Ama babam bana asla evlatlık olduğumu hissettirmedi. Hiçbir zaman farklıymışım gibi de hissetmedim. Çünkü her fikrime saygı duyuyor, beni her zaman dinliyor ve bana bir bardak çay getiriyordu," dedim gülerek. "Onu seviyorum."diye eklediğimde ise babamın o güzel çaylarının kokusunu burnumda hissettim. Çünkü bacaklarımın önünde aynı babamın bana verdiği fincanlar gibi bir bardakta yeşil çay duruyordu. Burnumu çekerek "Ne yani," dedim ve bardağı elime aldım. "Seni de mi sevmemi istiyorsun?"
