8~

786 25 2
                                    

POV Mike

Vandaag is het vrijdag en dat betekent de eerste wedstrijd van het jaar.

In stap mijn warme bed uit en ga me douchen.

Ik ga weer onder de douche vandaan en kijk op de klok. Dan zie ik dat ik nog maar twintig minuten heb om op school te komen!
Ik doe snel mijn haar in model en poets mijn tanden.
Ik pak mijn tas en ren naar beneden, ik pak een beker voor onderweg en doe er wat koffie in en ik pak ook nog wat eten om onderweg op te eten.

Dan stap ik in mijn auto in rij naar Jasmin toe. Ik kijk op de klok in de auto en zie dat ik nog vijftien minuten heb. Ik ben dus nog heel erg snel geweest thuis.

Als ik bij Jasmin aankom, komt ze al de deur uitgelopen richting de auto. Ze geeft me een snel kusje en gaat zitten.
'Hoezo was je zo laat?' 'Een beetje te lang gedoucht denk ik.' 'Haha. Gelukkig komen we nog wel optijd.' 'Ja, gelukkig nog wel haha.'
Als we op school komen, is iedereen er al.
'Lekker op tijd ja weer hé.' zegt Ryan. 'Hé, we zijn optijd he.'
Dan gaat de bel, we hebben met z'n allen wiskunde.

POV Jasmin

Bij wiskunde ga ik naast Eline zitten, Mike naast Jace en Claire naast Ryan en Loic gaat naast Chris zitten.
'Aan het einde van de dag hebben die twee wat met elkaar, wedden?' zeg ik tegen Eline. 'Ja ja, misschien vinden ze elkaar leuk, maar ze zijn allebij te verlegen elkaar te 'vragen'. ' 'Misschien.'
'Eline en Jasmin, luisteren jullie ook even naar mijn uitleg?' vraagt de lerares wiskunde dan. 'Ja mevrouw.' zeg ik dan.

Als eindelijk de bel gaat, wat wel een eeuwigheid leek te duren. Gaan we naar de kantine. Dit keer neem ik geen salade, maar een wrap met alleen maar gezonde dingen erop.
'Ik heb zo'n zin in vanavond he, de eerste wedstrijd van het jaar!' zegt Eline. 'Ja, en die gaan we winnen ook!' zegt Mike dan. 'Zeker weten!' zegt Ryan dan. 'Het team is in topconditie.' zegt Jace dan en iedereen stemt hiermee in.

Ik loop voordat de bel gaat nog even snel naar mijn klusje samen met Claire, Eline en Loic.
'Loic, vind jij Chris leuk?' vraag ik dan maar. 'Nee, hoezo?' zegt ze dan, maar aan haar gezicht te zien, vindt ze hem wel leuk. 'Loic, kijk eens in de spiegel. Je begint helemaal te blozen.' 'Oo. Misschien vindt ik hem dan wel leuk.' zegt ze zo zacht mogelijk, maar nog net dat wij het kunnen horen. 'Volgensmij ziet hij jou ook wel zitten hoor.' zeg ik met een knipoog. 'Ja vast.' zegt Loic sarcastisch. 'Zou ik met hem praten?' vraagt Eline. 'Dat weet ik niet hoor.' 'Jawel, dat is perfect, Eline komt er eerst achter of hij jou leuk vindt en als hij je leuk vindt, dan begint ze erover dat jij hem waarschijnlijk ook wel ziet zitten en dan krijgen jullie wat met elkaar!' zeg ik dan. 'Ja, dat is echt een heel erg goed idee!' zegt Claire dan. 'En Chris zou tegen Eline moeten zeggen of hij mij leuk vindt. Denk je nou echt dat hij dat zomaar even zegt?' 'Ja, natuurlijk hij heeft wel eens vaker iets geheims tegen mij gezecht, waarom nu dan niet?' 'Oke, daar heb je een punt, ik kan jullie nu toch al niet meer tegenhouden, dus doen wat jullie niet laten kunnen, ik vind heg best, zolang jullie mij maar niet voor schut zetten.' 'Oke!' zeggen we dan met z'n allen tegen Loic.

We lopen naar drama, wat we ook allemaal samen hebben.
Als we het lokaal binnen lopen, zie ik dat de rest er al is.
We moeten in een kring gaan zitten net zoals altijd.

'Oke iedereen, deze keer gaan we bezig met improvisatie. Jullie gaan in groepje van vier een toneelstukje improviseren. Dan mogen jullie nu de groepjes maken.'

Na een paar minuten zijn er al groepjes gemaakt. Ik zit bij Mike, Claire en Ryan.
'Oke, waar gaan we het over doen?' vraag ik dan maar. 'Geen idee, het enige waar ik aan kan denken is gras.' zegt Ryan. 'Hahahahahahaha.' proesten Claire en ik het van het lachen uit. 'Maar dat is nog helemaal niet zo'n slecht idee!' zegt Mike. 'Inderdaad, het is nog helemaal niet zo slecht!' 'En wat wouden jullie dan wel niet over gras vertellen?' proest Claire het nog steeds van het lachen uit. 'Nou dat je gras kan maaien en dat het groen is en zo kan je nog wel wat meer dingen over gras vertellen.' 'Hahahahahahahahaha!' Claire en ik moeten nu huilen van het lachen en we komen niet meer bij.
'Zozo, dames, lukt het een beetje?' vraagt de lerares dan aan ons. 'Ja, prima.' probeer ik nog zo serieus mogelijk te zeggen wat mij echt niet lukt en alleen maar erger moet lachen net zoals Claire. 'Ik weet denk ik wel hoe ik jullie stil kan krijgen. Jullie mogen jullie nu gaan melden!' 'Maar dat is niet eerlijk mevrouw.' zegt Claire dan. 'Oja, en waarom is het dan zo oneerlijk, mevrouw Walker?' zegt de lerares met een opgetilde wenkbrauw. Nu kan Claire haar lach al helemaal niet meer inhouden.
'Nu melden dames!' zegt de lerares dan schreeuwend.

We lopen naar de congiërge om ons te melden, maar we zijn nog steeds niet bijgekomen van het lachen.'Hoe droog Ryan dat zei, dat was zo grappig!' 'Jahahahaha!' Als we dan eindelijk bij de conciërge aankomen, moeten we nog steeds heel erg hard lachen. 'Zozo dames, volgensmij weet ik het al. Moesten jullie je melden?' 'Ja.' probeer ik alweer serieus te zeggen, maar jet lukt alweer niet. Claire komt nu ook niet meer bij van het lachen en ik moet ook weer heel hard lachen. 'Zo te zien vinden jullie het wel heel erg grappig?' 'Nee, hahahahaha.' proest Claire het nog net van het lachen uit.

Als we dan eindelijk het briefje hebben moeten we in een kleine kamer gaan zitten. Na een tijdje zien we dat Ryan en Mike er ook aankomen, zo te zien is er weer wat grappigs gebeurd, want hun moeten ook al lachen. 'Hey!' zeggen Ryan en Mike. 'Hey, wat is er zo grappig?' Ze komen bij ons zitten en vertellen wat er is gebeurd. 'Nou, toen jullie weg moesten, gingen we een beetje kloten bij het groepje van Eline, Loic, Chris en Luke, want ja we wisten wel dat het niks zou worden met dat stomme toneelstukje als jullie er niet waren. Toen zag mevrouw Brown dat en werden wij ook weggestuurd.' zegt Ryan. 'Oja, kunnen jullie niks zonder ons?' 'Goeie cijfers halen bedoelen we natuurlijk.' 'Jaja.' zegt Claire met opgetrokken wenkbrauwen.

We moeten hier nog blijven zitten totdat de bel gaat.
Als dan eindelijk de bel gaat, lopen we allemaal naar ons kluisje.

Als ik mijn kluisje dichtsla, zie ik Romency, Sandra en Saida de drie trutjes van de school, die denken dat ze elke jongen kunnen krijgen en dat ze oo zo mooi zijn, lopen naar mij toe.

'Heeey Jasmin' zegt Romency, die de 'leider' is van het groepje, heel erg overdreven. 'Wat wil je?' vraag ik serieus. 'Ik hoorde dat je met Mike hebt.' 'Ja, dat klopt. Wat heb jij daar mee te maken?' zeg ik nu een beetje bitchy, normaal ben ik helmaal miet zo maar tegen haar kan ik niet gewoon aardig doen. 'Ten eerste je hoeft niet zo tegen mij te praten en ten tweede hoezo heeft Mike met jou genomen. Hij kan iedereen krijgen en dan kiest hij zo iemand als jou.' zegt ze al wijzend naar mij. 'Ik heb geen idee en waarom is dat zo belangrijk voor je?' 'Hij hoort mijn vriendje te zijn!' schreeuwt ze nu heel erg hard. 'En waarom dan wel?' 'Kijk nou, snap je het nog steeds niet bitch?' 'Uhmm, nee, wat zou ik moeten begrijpen precies?' Oke, misschien lok ik het nu een beetje uit, maar ik kan haar hier echt niet mee laten wegkomen.

Dan komen Claire, Eline en Loic naar ons toelopen, die al de hele tijd mee hebben zitten luisteren.
'Romency ga maar weer weg.' zegt Claire. 'Ik werd deze discussie toch al zat.' zegt Romency, ze zwaait haar haat naar achteren en loopt weg met haar 'volgers'.

'Kom we gaan naar de training.' zegt Claire. 'Ja.' zeg ik nog steeds geïrriteerd van zonet. 'Je moet je niks aantrekken van zulke mensen, je staat boven hun.' zegt Claire. 'Ja weet ik.'

Als we uiteindelijk op het sportveld staan, zie ik het footballteam ook trainen. Ik heb zoveel zin in de wedstrijd van vanavond, de eerste wedstrijd die ik ooit heb gecheerd.

'Oke, we hebben vanavond de eerste seizoenswedstrijd van di

Dreaming lifeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu