Chapter 2

113 8 9
                                    

Chapter 2: Accept

Xyeina's P.O.V.

Paguwi ko sa bahay di ko parin makalimutan yung alok ng president sakin, sinabi ko muna yon kay xyraine nagustuhan niya naman pero para sakin ayokong maging assistant ng mokong na president na yon.

"Ate, Siguro tanggapin mo na yung pwesto, so kahit magkakaroon ka ng respeto, right?" sambit sakin ni xyraine sa pintuan ng kwarto

"I just don't feel right for being a assistant of the president, xy" wika ko saknya kaya tinabihan niya ako

"Ate, if you really want to be what you want, accept it even there are some doubts" wika niya sakin at niyakap niya narin ako

Should i really? UGH why is this happening? do we really need doubts in our life? what the fudge, what am i even thnking.

"I'll think for a while, i know that i can be away from you and our friends when i become the assistant of the president" wika ko saknya at bigla niya akong binitawan

"Ate, don't worry about us, we can live. your still my sister, your still there friends, your still the xyeina, my beautiful ate and there lovable friends" wika niya sakin at hinawakan niya ang palad ko

She's right, nothing will be gone, i am still there friend i am still her sister.

Pupunta na ako sa HUO para tanggapin ang alok ng president, i hope this comes worth it.

"Oh hi Ms. Calteron, napaaga ka ata ng punta" wika sakin ng president na nagaayos ng papeles

Shit!

andaming papeles, ano ba yan, mahirap to ah

"President Cyrus, i accept your offer" diretso kong wika saknya kaya siya napatingin sakin at parang may kinuha sa ilalim ng table niya

"Here's your uniform as a assistant you must move quick, now!" utos niya kaya nagpunta na agad ako sa cr

paglabas ko nakita ko ang skirt na sobrang iksi, kasing iksi ng skirt ng nagme-majorette

pagpasok ko ay umupo ako dun sa table ko.

"Attractive." wika ni president cyrus

"President, do you have anything to be my task?"  tanong ko sakanya kaya siya napatingin sakin

Nag-ring na ang bell at lunch time na

Wala ako sa sarili kaya ayoko pang kumain nakita ko nalang si cyrus na nasaharap ko, ayoko ko nga tong tawagin ng president, pres. nalang o cyrus, mukhang di naman siya president eh

"Officer's must eat" matigas niyang sambit sakin, nag nap position nalang ako

"I don't want to." sagot ko saknya, i heard him chuckle, minsan talaga nakakainis tong lalaking to

"Kaya ang payat mo eh" pangaasar niya sakin

"payat nga ako atleast healthy ako, and you? what nutrients you have, carbohydrates?" wika ko saknya at tsaka ako tumayo mula sa pagkakaupo.

"How dare you?!" sigaw niya sakin muntik niya akong pagbuhatan ng kamay pero mukhang kumalma nalang siya bigla bumalik na ako sa pagkakaupo at pagaayos ng papeles

The Demon's Bride | BOOK 1 | DISCONTINUEDWhere stories live. Discover now