The Demon's Bride | BOOK 1 | DISCONTINUED

Chapter 22

Chapter 22: Answer me or else

Xyeina's P.O.V.

Sa ngayon, nandito muna ako sa isa sa mga pinakamalaking lake dito sa seoul, you know, kasi nga diba., di kami nakalibot nung pagdating namin dito kasi busy lahat, and ayoko pa bumalik kasi nga boring ang madadatnan ko don. Di naman ako papagalitan ni cyrus, diba?

Naglakad lakad lang ako dito, wala naman akong ginawa kundi picture hanggang nalowbat na yung cellphone ko and bili lang ng snacks. Parang feeling ko, first time lang to nangyari sa birthday ko na walang tao na bumati sakin,. ano nga ba kasi ginawa ko sakanila?, wala naman diba. ako pa nga tong gusto silang iligtas, galing kay scarlet at kay sabrina, tapos yan isusukli nila, MALUPET.

And bigla nalang to pumasok sa isip ko:

Paano kung ayaw na nila ako kasama? dahil feel nila na tinrahidor ko sila dahil hindi ako agad nagpakita sakanila nung buhay ako?. Kaiwan iwan ba talaga ako, di naman ako kaganon ka seek-attention pero kasi sumobra sila na saktong birthday ko, dun sila gumanti. ang sakit naman nyon, 

After all this years, ganon lang mangyayari?, Grabe.

Wala, hanggang ngayon, pagala gala parin ako dito, babalik nalang ako mamayang 7:30pm.

***

Xylene's P.O.V.

Magfifirst period na ang klase namin, di ko parin makita si xyeina. san ba talaga yon nagpunta?

"Xylene" tawag sakin ng pamilyar na boses, cyrus?

"Bakit?" tanong ko, kumunot ang kilay niya at ngumuso.

"Saan na ba talaga si xyeina?" naiinis na tanong niya, tinarayan ko siya, putek. plano niya to diba?, bakit di siya mapakali?

"Aba, di ko alam, lumabas siya at di parin siya bumabalik, gets mo?" ulit na salita ko saknya, ngumuso siya lalo. di ba to marunong kumalma?

"Yon nga eh, di pa siya bumabalik. saan kaya yon magpupunta?" inis na ani niya, sarap sampalin nito eh, kanina pa, parang sirang plaka.

"Basta, babalik yon mamaya, kaya kumalma kalang diyan please?, nag mumukha kang tanga" ani ko bago maglakad papunta sa classroom. De seryoso ako, di naman sa pagtutol or pangaasar, wala pa namang sila grabe na siya makapag alala. sos, ano bang nangyayari?

"Hey! xylene" tawag sakin nino?, pag may 'hey', si han, ahh k.

"What?" tanong ko, ngumiti siya at tsaka binuksan ang bag niya, may kinukuha rin siya.

"Here, a chocolate" abot niya sakin, ngumiti naman ako at nagbow, tsaka sabay na kaming dumiretso sa classroom, di ko alam if...sasagutin ko na siya or papahirapan ko paba, dahil nga sa dating nangyari.

3rd Person's P.O.V.

Lumipas na ang oras at 6:12 na ng hapon, si cyrus ay di parin talaga mapakali kung nasan na napunta si xyeina

"President cyrus, May pipirmahan ka pang papeles at bakit pawis na pawis ka dyan samantalang nakaupo ka lang naman" takang tanong ni dilan, kumunot ang kilay ni cyrus at tsaka nagsalita

"Basta, sige na, early dismissal of your duty, umalis kana" sagot niya, tumungo si dilan at tsaka lumabas habang itong president ay halos mamatay na sa kakaalala.

Dahil sa nangyari, pinauwi ng maaga ang mga estudyante sa kanilang mga dorm.

"Bumalik na kaya ako, at meron pa namang killer's night" pasya ni xyeina, pumara siya ng taxi at tsaka nag pahatid sa university.

Nasa isipan niyang "Xyeina, dapat humanda ka nang di ka pagtutuunan ng pansin ng kahit sino mang makasalubong mo maging kaibigan mo", napabuntong hininga lang siya sa kawalan, dahil nga sa mga stress na naiisip niya.

Ilang minuto lang ang nakalipas at nakarating narin siya sa university, hindi muna siya pumasok at naghintay ng ilang minuto upang pagpasyahan at sagutin lahat ng tanong niya na galing din sa sarili niyang isipan

hinding hindi niya makakalimutan ang mga nangyari kanina, napagod pa siya para lang makakain.'

Onti onti siyang naglakad paloob, pagpasok niya, wala narin yung guard don.

***

Xyeina's P.O.V.

Nagtaka nalang ako na walang guard tapos bukas pa yung pinto, sa pagkakaalam ko, lolock na to bago umalis yung guard.

Naiwan din dun yung susi ng pinto kaya ako nalang yung nagsara, hayst

Tahimik akong naglakad papunta sa secret garden, medyo malayo at malapit narin sa office namin.

Hindi ko munang inisip na magpunta don, puntahan ko nga muna yung bukong yon sa office, baka ano nang nangyari sa papeles at mga la mesa don.

Tahimik kong binuksan yung pintuan and i'm surprise na wala na si dilan don, pinauwi na agad, pero nakita kong bukas parin yung ilaw sa office ni cy.

Binuksan ko yung pinto pero wala naman siya dun sa upuan niya, sinara ko na yung pinto ang nabigla ako nung nandun siya, tinulak niya ako sa pader, shet, ang sakit sa likod amputek

"Cy" 

"Bakit mo ginawa yon?"  inis na tanong niya., inikot ko yung mata ko, panong hindi? halos mamatay na ako sa gutom.

"Na lumabas ako?, well here's the freaking point, di lang naman ako pinansin ng mga tao dito sa buong university, maging ikaw. kaya sabi ko sa sarili ko na wala namang palang pumapansin sakin." inis na sagot ko rin, kumunot ang kilay niya tsaka nagpunta sa upuan niya at umupo., lakas ng loob ng bukong ito.

"Uulitin mo pa yon?" tanong niya, di ko siya sinagot. sobra. ilang oras akong hindi pinagtunan ng pansin tapos ganon.

" Answer me or else" may halong pagbabanta na wika niya, tinaasan ko siya ng kilay at binaba ang gamit ko.

"Else what?" inis na tanong, onti nalang sasapakin ko na tong bukong to eh.

"Pag di mo ako sinagot, manliligaw ako sayo" wika niya na nakangisi, what the freak, no way! kahit gusto ko naman pero bawal.

"Wag na!, oo na di ko na uulitin!" sagot ko, natawa naman siya sakin, busit, sarap pagsasampalin sa magkabilang mukha to amputek.

"Happy Birthday nga pala, xyeina" bati niya, tumayo siya at lumapit sakin, niyakap din ako. sakto pagod narin ako kailangan ko na ng alalay.

"Thank you" ani ko, winasak niya yung yakap at nginitian ako.

"Hahatid na kita sa inyo" wika niya, nakatulog nalang ako.

AFTER 2 HRS.

Nagising nalang ako sa kwarto ko, aba, hinatid nga ako ni buko, lumabas ako nang kwarto and putek.

"HAPPY BIRTHDAY XYEINA!" sigaw nila sakin, puta, wala na akong eardrums.

"Thank you" wika ko, yinakap naman nila akong lahat.

"Sorry, dahil di ka namin pinansin ah" wika ni xyraine sakin, tumungo nalang ako.

Buti naman bumalik din sa dati ang lahat.