Miałam plan egzystować jeszcze rok, może trochę mniej, ale...
Z każdym dniem jest coraz gorzej.
Miałam zostać zapisana do psychologa — od trzech miesięcy wciąż nie da się tego załatwić.
Ciągle myślę o kreskach. Jeśli byłyby na udach, nikt by ich nie zobaczył.
Może zrobię jutro. Mama wraca później, więc będę sama.
Nie wiem.
Nie wiem też, co chciałam zawrzeć w tym wpisie. Chyba nic konkretnego. Po prostu to, że
I'm falling apart.
More
a
nd
more
Mam nadzieję, że uda mi się przetrwać jeszcze trochę. Wciąż chcę napisać tę książkę, więc potrzebuję jeszcze czasu.
Jeszcze
Tro
chę c
a
su...
CZYTASZ
Życie z chorobliwą nieśmiałością i stanami depresyjnymi | Pamiętnik 2019/2020
RandomBoję się. Tak cholernie się boję. Gubię kawałki na każdym kroku, a czas pozostawia jedynie więcej rys. Chaos i ład przeplatają się wzajemnie, wciąż i wciąż próbując przejąć kontrolę. Świat pędzi do przodu, ale... Nie ma w nim już miejsca. Jeszcze ro...
