Gökyüzüm Sen

---28---

Merhaba:)

Keyifli okumalar...

***

Matematik öğretmeninin tahtaya yazdığı problemi defterime yazdım ve çözmeye başladım. Ama sınıftaki yeni çocuk benden önce parmak kaldırmıştı. Hızla tahtaya çıkıp soruyu çözdü. Bana baktı "çözdüm" dercesine. Göz devirdim. Derken zil çaldı. Herkes çantasını alıp çıkarken ben de eşyalarımı topluyordum. Yağız geldi sınıfa. Ona okulda işim olduğunu ve beni beklememesini söyledim. Surat asarak uzaklaştı. Dışarıya çıktığımda Kaan'ın beni beklediğini gördüm. Ne söyleyeceğini merak ediyordum. Merakımı belli etmemeye çalışarak ona doğru yürümeye başladım. Gülümsedi ve yürümeye başladık. Basketbol sahasının yanındaki banka oturduk birlikte.

"Nasılsın?" Dedi.

"İyi, sen?"

"İyiyim." Dedi. Sonra derin bir iç çekti. "Gökçe, sana söylemem gereken bir şey var."

"Tabi, söyle." Dedim sakince.

"Şey." Dedi parmaklarıyla uğraşırken. "Sana yazan anonim benim."

"Ne?" Dedim şaşkınca.

"İşte o anonim benim." Hâlâ anlayamıyordum. Ya da anlamak istemiyordum. Gözlerimin içine bakıyordu.

"Kaan." Dedim sessizce.

"Efendim?" Dedi sessizce.

"Ben iyi değilim. Gitsem sorun olur mu?" Dedim.

"Gökçe korkutma beni." Dedi.

"Hayır, hayır. Sadece biraz dinlenmeliyim." Dedim başımı sallarken.

"Peki." Dedi ve ayağa kalktım. Onu kırmak istemiyordum. Sadece biraz garip hissediyordum. Okulun bahçesinden çıkıp yurda yöneldim. Bu olanları Yağız'a nasıl söyleyecektim? Yol kenarında bulduğum ilk banka oturdum. Başımı ellerimin arasına aldım ve şakaklarımı ovmaya başladım. Yanıma biri oturdu. Bakmadım o yöne.

"Şey." Dedi titreyen bir ses. "Noldu?" Yağız'ın sesiydi bu. Başımı çevirdim ona.

"Anonim..." Dedim ve devam ettim. "Kaan'mış." Kaşlarını çattı ve dudaklarını araladı.

"Defterine yazan da mı oymuş?"

"Büyük ihtimalle öyle." Dedim. Ayağa kalktı ve ensesine elini attı. Kızgındı ve bunun farkındaydım. Bu sinir ona her şeyi yaptırabilirdi. Gözlerime baktı. Gözlerindeki kıskançlığı gördüm o an. Ve söylediği o cümleden sonra, canımı her şeyden çok o yaktı.

"Gökçe, anonimi bulduğuna göre bana ihtiyacın kalmadı. O yüzden kendine iyi bak. Bir sorun olursa gelebilirsin." Aramızdaki dostluk duvarını bir anda yıktı. Ve çekip gitti. Ağladım, deli gibi ağladım. Neden böyle davranıyordu? Onu anlayamıyordum artık.

***

Yazarken ben bile bir garip hissettim.

Burada Yağız ona daha fazla bağlanmamak için uzaklaşmaya çalışıyor...

Kaan kötü bir karakter olur mu olmaz mı bilmiyorum...
Ama değişik fikirlerim var.

Şimdilik kendinize iyi bakın ♥️