Gökyüzüm Sen

---32---

Selam. Artık biraz mutlu bölümler okuyabilirsiniz...

***

Y: Günaydın güzelim.

Gelen mesajın güzelliğiyle gülümseyerek kalktım yataktan. Dün neler yapmıştık biz? Neler yaşamıştık? Mesajına yanıt verdim hemen.

G: Günaydın gökyüzüm.

Şuan onun da gülümsediğine adım gibi emindim. Üzerimi giyinip kahvaltıya geçtim. Birkaç şey atıştırdıktan sonra tekrar odama geçtim. Çantamı alıp yurdun önünde beklemeye başladım. Yağız beş dakika sonra geldi. Gülümsüyordu. Gamzeleri belirginleşmiş, gözlerine vuran ışıkla bal rengi gözleri ortaya çıkmıştı. Çok tatlıydı. O an Cemal Süreya'nın bir sözü geldi aklıma.

Sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor.

Onda gördüğümü başkasının görmesini istemiyordum. Onu benden başkası sevsin istemiyordum. Yanağına bir öpücük kondurdum, sonra elini tuttum. Yürüdük okula kadar. Sınıfın kapısına kadar benimle geldi. Sonra kapını orada durdu ve o da yanağıma bir öpücük kondurdu. Sınıfa baktığımda içeride kitap okuyan Nur'u gördüm. Bakışlarını bize çevirdiğinde gülümsedi. Yağız'a veda edip çantamı sırama bıraktım. Nur'un yanına oturdum.

"Nasılsın?" Dedim.

"İyiyim." Dedi. Sonra tekrar konuştu. "Seni sormuyorum. Baya iyi görünüyorsun." Gülümsedim.

"Evet, öyle." Dedim.

"Hep mutlu ol." Dedi gülümseyerek.

"Sende." Dedim. Sınıftan çıktığımda koridorda bizim kızları gördüm. Onların hiçbir şeyden haberi yoktu. Heyecanla yanlarına gittim. Boş bir sohbet dönüyordu etrafta.

"Selam!" Dedim.

"Selam! Şiir dinletisinin prensesi." Dedi Nisan. Gülümsedim ona.

"Bizden erken mi geldin sen?" Diye sordu Mine. Her zaman onlardan geç gelirdim.

"Bugün erken geldim." Dedim.

"Neden ki?" Dedi İkbal.

"Öyle." Dedim sırıtarak. Hepsi "noluyor sana" bakışı atıyordu.

"Kızlar. Ben Yağız'a onu sevdiğimi itiraf ettim." Dedim neşeyle. Hepsi şaşkınlıkla bakarken devam ettim. "O da beni seviyormuş." Sonra hepsi mutlulukla konuşmaya başladı.

"Şaka mı yapıyorsun?" Dedi Nisa.

"Hayır ya." Dedim. Sonra Yağız belirdi koridorda. Bana doğru yürümeye başladı. Geldi ve elimi tuttu. Kızlar şaşkın şaşkın bakıyorlardı hâlâ. Onların bu haline güldüm. Yağız da bana bakıyordu. Ona bakıp gülümsedim. Zil çaldı. Sınıflarına gitti herkes. Yağız beni bıraktı sınıfa. Onu sınıfına gönderip kapıyı kapattım. Kapatırken koridorda bana bakan Kaan'ı gördüm. Umursamadan geçtim yerime. Kitabımı açtım. Ödev olduğunu unutmuştum. O yüzden Nur'dan istedim. O da kırmayıp verdi cevapları. Teneffüslerde Yağız ile takıldık. Şirin şirin espriler yapıyordu. Ona gülüyordum. Arada Kaan ile göz göze geliyorduk. Derin derin bakıyordu bana. Ben ise bakışlarımı kaçırıyordum.

***

Selamlar...
Nasılsınız?
Galiba böyle mutlu bölümleri çok seviyorum.

🌸Hep iyi kalın.🌸