Mula sa estilo ni Dylan Thomas
I
Nang ang bagyo ay lumayo
Nang iwan ng ulan ang isang bahagi
Makulimlim paligid nito
Kundiman
Wari'y tugtuging
Bumabalot ang lamig sa buong balat
Hanggang manuot sa mga kasukasuan
Gaya ng tali
Humigit
Sa katawan ang kalamigan.II
Nang ang araw ay sumilip na
Bahaghari nama'y tumambad sa lambak
Magbibigay rin ng pag-asa
Sa lahat
Maging sinoma'y
Mabighani sa arko ng pitong kulay
Kumakaway ibat ibang uring sinag
Sa kaninoma'y
Hikayat
Sa bawat bibig, mangingiti.III
Nang silahis biglang sumibat
Lumagos sa hibla nitong tubig-ulan
Lumikhang pangkat ng mga kulay
Kumulog
Badyang tapos na
Pagbuhoss ng ulan, tuluyang nagwakas
Panibagong bukas ngayo'y nahahanda
Kasiyahan di'y
Kumalat
Sa paligid ng kakahuyanIV
Nang kumalat buong liwanag
Yumakap tubig-baha sa mga ulap
Gumapang sa bawat lansangan
Umagos
Tinakpa'y kalye
Lumangoy ang mga basurang alaala
Sanhi'y nakaraan ng mga buhay
Alintana ri'y
Sumabit
Sa mga tuyuang pilikmataV
Nang maiwan buong tikatik
Pumatok mga pinong kristal nang marahan
Nagdulot ng kinang patalsik
Gumapang
Sa pisnging humpak
Bumagsak sa maputlang mga tuyong labi
Natikma'y kapaitan ng mga lumipas
Sa buong araw
Tikatik
Sa tag-araw ay may tikatikBarangay Tinajeros
Lungsod ng Malabon
BINABASA MO ANG
MGA TULA NG NAKARAAN
PoetryKOLEKSYON NG MGA TULA NA INILIMBAG NG NAKARAAN, AYON SA NATATANGING KARANASAN.