Çiçek Kız

Ben sana kalbimi açtım.

🌳

Nice ağaçlar yetiştirdim. Bir kalbimi yetiştiremedim.

Nice kitaplar bitirdim. Bir seni öğrenemedim.

Nice defterler eskittim. Bir seni bilemedim.

Güneş başıma geçmişti ve ben saatlerdir seranın altında çalışmaktan başka bir şey yapmıyordum. Çalışmak başlı başına büyük bir eylemdi ve tek cümlede okuyup geçemezdiniz. Canım çıkıp kurtulacaktı ama yapmadı. Güneşi sevdiğime inanmazdım aşkından yanana dek..

Beni merak ediyor olmalısınız aslında pek merak edilecek bir yanım olmadığını cümle alem bilir. O yüzden size kendi fiziğim hakkında hiçbir fikir vermeyeceğim. Birinize göre yeşil gözlüyken, diğerinize göre kocaman koyu kahve gözlerim olabilir. Bak bu inanılmaz hissettirdi.
Belkide van kedisi gibi gözlerim vardır...

Beni görmüyorsunuz.
Ama içimi biliyorsunuz.

Hayat bazen düşünmeyi bıraktığımız anlarda bize sürprizler getirir. Buna tevafuk ta diyebilirsiniz kader de... Ne demek isterseniz. Ben 4 yıllık işletme mezunuydum ama ne oldu. İş bulamadım ve babam beni aldı bir tanıdığının serasına getirdi. Çiçekleri işletiyorum. Aslında mızmız bir insan olduğuma bakmazsanız buradan keyif aldığımı size söyleyebilirim. Hatta günden güne çiçeklerle aramda bağ kurduğumu, onlarla konuşmaya başladığımı, yanından geçerken sevdiğimi. Bunları dile getirmek elbet mümkün ama babamın haberdar olmasını istemiyorum. Ben sadece zamanımı geçirmek için buradayım. Ve tenimde üçüncü dereceden yanıklar oluşmuşken bunları konuşuyor olmak çok komik dostlar.

Sıcaktan enseme yapışan saçlarımı elimdeki eldiveni çıkardıktan sonra yukarıdan yamuk bir topuz yaptım. Ardından eldivenleri tekrar giyerek elime aldığım gübre torbası ile çiçeklerin köklerine eklemeye devam ettim.

Arkamdan gelen ses ile yerimde sıçrarken bismillah çekerek sese doğru döndüm. Içimden ılık bir şey geçti hissettiniz mi? Aslında ben duygularını saklamakta usta olan bir insandım çıraklığa terfi edene dek.

"Selam korkuttum mu?" diye soran güzel çocuğa evet derken de pek düşünmedim. Güzel bir gülüş sergiledi ve kolay gelsin diyerek yanımdan ayrıldı.

Ben kitap sayfalarının arasında ki kurumuş gül gibi orada kaldım.
Bir vakit sonra beni sayfanın içinde bulduklarında koklayıp geri bıraktılar.

Aradan uzun zaman sonra sayfanın içi pislenmesin diye beni bir kenara attılar. Bir vakit güzellik saçan ardından etrafa saçıldı. Duygularım düşüncelerim ve hayallerim gibi.

Güneş yavaş yavaş batarken işimin bitmesine az kaldığı için seviniyordum. Eve gidip bir güzel duş alıp annemin yemekleri hazır edesiye kadar kitaplarımın arasında kalmak ve biricik hayali sevgililerim ile buluşmak istiyordum. Çok çapkın bir kız gibi görünüyorum değil mi? Merak etmeyin elime erkek eli değmedi. Tabi sayfa başlarında buluştuğum yakışıklıları saymazsanız.

Mola vaktinde kendime bir çay almış ve bir köşeye oturmuştum. Hem çiçekleri izliyor hemde düşünüyordum. Ne düşündüğümü bilmiyorum. Belki de ne düşündüğümü düşünüyor olabilirdim.

Yanıma birisi oturduğunda ona baktım ve bu içimde ki heyelana sebep olan şahsiyeti gördüm. Tebessüm ederek önüne döndüğümde  konuşmaya başladı.
"Burada mı çalışıyorsun?"

"Evet"

"İsmin ne" dediğinde başını alıp uzaklara kadar uzamış sarmaşığı gördüm ve fısıldadım. "Sarmaşık"

"İsmin sarmaşık mı"

Mavi gözlerine bakarak, "Senin sardunya mı?" diye sordum.

"Neden öyle dedin"

"Bilmem" diye gülümseyerek önüme döndüm o ise beni izleyerek mırıldandı. Ama onu duydum.

"Çiçek kız seni eskiden beri tanıyorum"

"Kimsin?"

"Patronun oğlu"

"Hüseyin amcamgilin mi?"

"Hüseyin amcangilin" dedi gülerek. Ona güldüm.

Bir gün beni kurutup sayfasına koyacağını düşünmedim.

Ama koydu.

Onu sevdim.

Sarmaşıkların boyumu geçip ona bağlanacağını bilemedim.

Ama bağlandı.

Sayfalarda yaşarken böyle değildi.

Böyle olmamalıydı.

Ama bilemezdiniz ki bazı insanlar kurumuş çiçek değil canlı çiçek severdi.

Sulardı.

Ekerdi.

Severdi.

Ne zaman bir gönülde boy verdim bilemedim.

Ama şunu öğrendim. Her çiçek her toprakta yetişmezmiş...

Doğru toprakta yetişmek, büyümek, filiz vermek duasıyla...

Bölüm sonu devam etmeye karar verdim. Tam olarak yeni bölüm ne zaman olur bilmiyorum. 
Doğru toprakta boy veresiceler...
Allah'a emanet olun.
Hepinizi seviyorum.

Yorumlarınızı merak ediyorum.

Nurtenahin7 ❤🌳