Uyandığımda dün gece koltukta uyuya kaldığımı anladım. İlk başta afalladım sonra dün gece Burakla film izlediğimiz aklıma geldi. Ayağa kalkmak için dikleşicektimki Burak beni bırakmadı. "Lütfen biraz daha benimle kal maviş." Ağzının içinden söylediği şeyleri zorlada olsa duyuyordum. Uyuyormuydu? Evet uyuyordu. Saate baktığımda saat daha 8'di. Burak ın kollarında uyusam nolurdu ki? Göğsüne doğru yatarak bi müddet onu izledim. Bunu neden yaptığımı bilmiyorum. Bir tarafım onu izlemek istiyordu bende o tarafımı dinleyip izlemeye başladım. Çok güzel uyuyordu. Saçları biraz dağılmış olmasına rağmen çok tatlı duruyordu. Ay! Ne diyorum ben. Kendimi dikleştirip yeniden kollarının arasından çıkmaya çalıştım ama bu sefer daha da sıkı sarıldı. Acaba beni rüyasında başka biri olarak mı görüyordu? Eliyle kafamı göğsüne doğru yasladı herhalde uyanmıştı. Ona baktığımda o da bana o mavi gözleriyle bakıyordu. Birkaç dakika böyle baktıktan sonra sessizliği o bozdu. "Merak etme rüyamda başkasını görmüyorum." Ne demişti bu şimdi. Şaşkın şaşkın yüzüne bakarken içimden dediğimi sandığım şey aklıma gelmişti. Tamam gömün beni hemen şimdi lütfennn!!! Bu utanç verici duyguyla yaşayamam. Saniyeler dakikaları dakikalar saatleri kovalarken ben hâlâ Burak ın kollarındaydım. En sonunda uyumaya karar verdim yoksa böyle zaman geçmeyecekti. Bırakmıyorduda ahtapot gibi sarıldı mübarek.
"HADİ UYANIN UYKUCULAR!" Nazlının sesiyle olduğum yerde zıpladım. "O nasıl bağırmak be kızım şurda uyuyoruz görmüyor musun?" "Ben görüyorumda az sonra Bora abi uyanıpta görürse karışmam." Biraz afalladıktan sonra kendimi Burak ın kollarında olduğumu hatırladım. Kendimi Buraktan uzaklaştırdıktan sonra odama doğru yürüdüm. Peşimden Nazlıda geliyordu. Odaya girdiğimiz anda kapıyı kapatıp bana sorar gözlerle baktı. "Noldu Nazlı?" "Hiç canım ya öyle işte sabah uyandım baktım yatağında yoksun. Dedim belki uyanmış oturma odasında oturuyordur diye sana bakmaya gittim işte sonra ne göreyim sen ve Burak koyun koyuna yatıyorsunuz. İlk başta uyandırmayayım dedim ama yukardan sesler duyunca uyandırmak zorunda kaldım." "Bittimi kanka." "Evet kanka." "Bak aramızda bişey yok. Siz uyuduktan sonra Burak korku filmi izleyelimmi dedi bende korktuğumu söyledim korkma ben buradayım deyince ben de korkmadım güvendim ona." "Bu kadar mı?" "Evet sen ne bekliyordunki. Hem bişey olsa ben sana anlatmazmıyım?" "Tabikide anlatırsın çiçem." Öpücük attıktan sonra odadan çıktı. Bende üstümü değiştirmek için dolabımın önüne geçtim beyaz yarım üstümü, kot şortumu ve kırmızı kapşonlumu aldım. Çok güzel bi kombin yapmıştım aynısınıda çiçeme de hazırladıktan sonra dışarı çıktım. "Çiçem kıyafetlerini hazırladım yukarıda git giyin." "Adamdın sen be!" Yanağımı sıkıp merdivenlerden yukarıya doğru çıkmaya başladı. Erkekler kahvaltı masasının başında oturmuş kahvaltılarını yapıyolardı. Bir kişi dışında Burak. Burak bana öyle bir bakıyorduki sanırsın sevgilimde şortu giydiğim için bana kızıyor. Bişey demeden karşısındaki sandalyeye oturdum. "Hayırdır! Nereye böyle?" "Dışarıya." "Bu üstlerle mi?" "Ne varki üstümde?" "Sorunda orası zaten. Üstünde bişey yok!" Burak a gözümü devirip kahvaltıma geri döndüm arada bi kıkırdaşma sesleri geliyordu yanımdan ama bişey demiyorum. "Ben hazırım çiçem hadi gidek!" Ayağa kalkıp kapının önündeki kortmantodan ayakkabılarımı alıp dışarıya çıktım. Peşimden bizimkilerde geldi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
