MAVİŞ (bitti)

~6~

Şimdiki ders matematik. "Offf! Beynim ağrıyor!!" "Ne var kızım be sızlanmayı bırak. Bak şurası 3!(faktöriyel) işte." Nazlı matematiği hiç sevmezken benim en sevdiğim dersti. "Sen yapabiliyorsun tabi! Kızım ben sözelciyim!" "Of tamam sesiz ol ders dinlicem." Nazlı kafasını sıranın üzerine koymuş uyumaya başlamıştı bile. Ben ise matematik sorularını çok hızlı çözüyordum.

~•~•~•~•~•~•~•~•

(Teneffüs zil sesi) "Çocuklar sayfa 21 ve 22'yi yapmayı unutmayın!!" "Offf! Noluyor abi ya!" Nazlı daha yeni uyanmış kafasını kaşıyordu. "Günaydın çiçemm!" "Günaydın. Öğle arasındamıyız?" "Evet. Hadi gel kafeteryaya gidelim bizimkiler aşağıya inmişlerdir." Çantamın ön gözünden kedili cüzdanımı alıp sıradan kalktım. Kapıya doğru ilerlerken Nazlıda peşimden geliyordu. Montumu sınıfta bırakmıştım. Çok sıcaktı içerisi inşallah dışarısıda böyledir. "Kızlar!! Burdayız." Bizim çocuklar ortada 2. masada oturmuş abim bizi çağırıyordu. "Off ya keşke montumu alsaydım." "Ben aldım valla çiçem! Koş montunu alda gel." "Uğraşamam ya çok uzak." "Uzak dediğin yer 1 kat yukarısı farkındasın dimi?" "Evet ama uğraşamam işteye!" "Tamam don o zaman!" Nazlı önümden bana trip ata ata gidiyordu. Koşup kolumu onun omzuna attım. Burnunu sıkarken "Ay kardeşinide düşünürmüş." "Çek be elini senin yüzünden rezil olcam şimdi yakışıklı çocuklara." Birlikte gülüşürken çoktan abimlerin yanına gelmiştik. Hepsi oturmuş kahve içiyorlarmış Burak hariç o ise çay içiyordu. İşte benim adamım be. Oldum olası kahveyi hiç sevmemiştim. "Ooooo! Gençler naber?" "İyi senden güzellik?" "İyide bizede bişeyler alsaydınız bari." "Sizin ne zaman geleceğinizi bilmiyordukki!" "Sakin olun gençler!" "Evet ya! Salih sen takılma Nazlıya matematik dersinden çıktı kendisi." Nazlı kendine yan masadan bir sandalye çekmiş kollarını göğsünde birleştirmiş oturuyordu. "Çiçem hadi gel kafeteryadan içeceklerimizi alalım." "Sen bana alsana ya kalkamam şimdi burdan. Çok üşüyorum." "Bende üşüyorum ama ne yapabilirim." "Gidip sınıftan montunu alabilirsin!" Abi yan yan bakarken o beni anlamıştı. "Abicim hiç bana bakma donuyorum ben!" "Bana da bakma civciv." " Bana hiç sorma bile!" "Çıçıçıçıçı ne kadar kötüsünüz!!" "Al maviş benimkini giy! Çok sıcak oldu zaten." Burak üzerindeki siyah kendine göre kısa montunu çıkartmış bana uzatıyordu. İlk başta istemesemde zorla elime tutuşturmuştu. "Teşekkür ederim." Bana gülümseyerek tepki verdi. Yanaklarımın bir anda sıcakladığını hissettim. Kızardıklarını anlamıştım hemen arkamı dönüp kafeteryaya doğru yürümeye başladım. Derin bir nefes almıştımki bir anda montun üzerisinde olan Burak kokusunu aldım. O kadar güzel kokuyorduki. Elimde olsa o kokuya sarılmak isterdim. Off ne diyorum ben? İyice liseli aşıklara döndüm. Kendine gel Nil!!

~•~•~•~•~•~•~•~•

İçeceklerimizi içtikten sonra sınıfa çıktık. Hepimiz bizim sınıfta toplanmıştık. Okulun içerisine girince direkt üzerimdeki montu çıkarıp Burak a uzattım "Üşümüşsündür al." Bana hafif gülümseyerek cevap vermişti. "Hayır sende kalsın." Üşüdüğü her halinden belliydi. Elleri hafif morarmış yanakları ve dudağı iyice kızarmıştı. "Ama sen çok üşümüş gözüküyorsun. Hem artık okulun içerisindeyiz burası dışarıya göre daha sıcak. Hem kendi montumuda giyebilirim şimdi." "Benimkinden rahatsız mı oldun?" "Hayır öyle demek istemedim aksine senin montun çok daha iyi hem sıcak hemde daha güzel kokuyor." Bana gülümseyerek kafasını tamam anlamında sallayıp elimdeki montu aldı. Sorar gözlerle ona bakarak "Senin parfümünün ismi ne?" Kafasını eğip gülümsedi sonra gözlerimi o yeşil gözleriyle buluşturdu. "Ben parfüm kullanmıyorum ki." O anda utançtan yerin dibine girmiştim. Ne yapacağımı, ne diyeceğimi bilmiyordum. Hemen dikleşip boğazımı temizledikten sonra abimin yanına koşar adımlarla gittim. Sol kolunda sevgilisi İlayda vardı. (İlayda abimin 6. sınıftan beri sevgilisi yani ne kadar oluyor? 5 yıl. Maşallah benim kuzularıma.) Şimdilik Buraktan kaçmıştım utançlığımı saklamak için ama sonrası?? Off ne çok derdim var be benim.