DENEY

Bölüm 3 "Aile Olmak"

Cynthia sabah uyandığında aklında iki şey vardı: Biri ona anlamsızca şiddet uygulayan kardeşi, diğeri ise o siyah gözlerin sahibi Çağatay...

Dün yaşananlar onu epey yormuştu. Yolculuğun verdiği fiziksel yorgunluk bir yandan, kafede yaşananların verdiği psikolojik yorgunluk diğer yandan...
Kardeşiyle tanışmayı hiç böyle hayal etmemişti oysa. Ona uzun uzun bakacak, önce onu tanımaya, anlamaya çalışacak, sonra da sımsıkı sarılarak yılların acısını çıkaracaktı. Kardeşi de onu sevgiyle karşılayacaktı. Çünkü o gizemli mektup ona da gelmiş olmalıydı. O da biliyordu dünyanın diğer ucunda bir kardeşi olduğunu...

Ama hiç hayal ettiği gibi olmadı. Neden Meryem ona saldırdı? Neden düşman gibi gördü? Aklında bir sürü cevapsız soru...

Tam bu sırada telefonuna gelen mesaj sesiyle düşüncelerden biraz olsun uzaklaşmıştı Cynthia. Mesaj Daniel'dan geliyordu.

sᴇᴠɢɪʟɪ ᴄʏɴᴛʜɪᴀ. sᴀɴᴀ öɴᴄᴇ ᴍᴇsᴀᴊ ʏᴀᴢᴍᴀᴋ ɪsᴛᴇᴅɪᴍ. ᴇğᴇʀ ᴜʏɢᴜɴsᴀɴ ɢöʀüşᴇʟɪᴍ . sᴀɴıʀıᴍ ᴛüʀᴋɪʏᴇᴅᴇsɪɴ. ɴᴇʟᴇʀ ᴏʟᴅᴜ ᴍᴇʀᴀᴋ ᴇᴅɪʏᴏʀᴜᴍ. ʟüᴛғᴇɴ ᴜʏɢᴜɴ ᴏʟᴜɴᴄᴀ ᴀʀᴀ...

Cynthia tanıdık bir isimden mesaj aldığı için biraz olsun mutlu olmuştu. En kısa zamanda Daniel'ı aramayı planladı. Ama önce ailesini arayıp geldiğini haber vermeliydi.

Cynthia telefonuna kraliçe Kate diye kaydetmişti annesini. Nede olsa ailenin kraliçesiydi Bayan Kate. Sevecenliği, samimiyeti, anlayışı ve duyarlılığıyla yıllarca gerçek bir anne olmuştu kızına. Onlar söylemese belki de inanmakta zorlanacaktı evlatlık olduğuna. Bayan Kate Johnson uzun yıllar anaokulu öğretmenliği yapmıştı. Bay Johnson ile tanışıp güzel bir evlilik yaptığında bir çocukları olacak diye çok mutlu olmuştu. Fakat mutluluğu uzun sürmemiş, Johnson çifti çocuk sahibi olamamıştı.

Bayan Kate, çocuk özlemini çalıştığı okullardaki miniklerle gidermişti adeta.
Çocuk sahibi olamayacakları kesinleşince Bay Johnson ile oturup bu konuyu derinlemesine konuşmuşlardı.

"Önemli olan bir insana ışık olmak."demişti Bayan Kate.

"Onu benim doğurmama gerek yok. Evlat edinebiliriz. Masum kimsesiz bir yavruya aile olabiliriz. Belkide Tanrı onun için bize çocuk vermedi. Bizim çocuğumuz bir yerlerde bizi bekliyor olabilir."

Bay Johnson eşinin bu düşüncelerine yürekten destek vermişti. Önce en yakın kimsesiz çocuklar evlat edindirme birimine müracat etmişlerdi. Birimdeki görevli doldurmaları için bir form vermişti onlara. Bir madde Bayan Kate'in çok tuhafına gitmişti. Evlat edinmek istediğiniz çocuğun cinsiyeti... Eşinin gözlerine baktığında onunda aynı yere takıldığını kolayca anlamıştı. Görevliye dönüp:

"Bizim için cinsiyet önemli değil. O bir insan. Bu maddeyi boş bırakıyorum... Biz ailesi olmak istediğimiz bebekte hiçbir özellik aramıyoruz. Böyle bir hakkımız yok... İster kız, ister erkek, ister sarışın, ister kumral, isterse dünyanın bir ucundan olsun önemli değil... Yeter ki biz onu o da bizi tamamlasın...Biz onun ailesi o da bizim evladımız olsun..."

Bayan Kate'in konuşması görevliyi de etkilemişti.

"Bilgileriniz değerlendirilecek Johnson ailesi. En kısa zamanda size dönüş yapacağız. Eminim bu süre çok uzun olmayacak..."

Gerçekten de aradan üç gün gibi kısa bir süre geçince, Johnson ailesinin telefonu çalmıştı. Arayan kimsesiz çocuklar evlat edindirme biriminden bir görevliydi.

"İyi günler efendim ,geçen günkü müracaatınız için arıyorum, yarın saat 13.00 'te sizi görüşmek üzere buraya davet ediyoruz." gibi özet bir cümle kurmuştu.