Muhsin'in sesini duymak onu orada görmek beni mutlu etsede babamin yanina gidip akşama Kadir ve ailesinin bize gelecegini söyledim.
Evin icindeki kalabalik iyice atmışti. Komşumuz Afife abla ile beraber birkac kisi daha aksam gezmesine gelmişti. O sirada Kadir'in arabadi göründü ve evdeki insan sayısı daha da artti. Beraber oturup sohbet etmeye firsat bulamadan:
- Hacer' i de goturmeye geldik. Diyen dedenin sözündeki mesaji annemle beraber alip eşyalarımı topladik ve yeni evimin yolunu tutmaya başladık. Aracta babaanne, dede, ben ve Neriman vardık. Sessizlik icinde yol boyunca giderken;
- Muhsin ne zaman gelecek diye soran dedeyle havadaki sessizliği kisa sureligine bozmuş olduk. Kapidan iceriye girdigimizde herkes odasina cekildi. Neriman cok sessizdi tek soyledigi :
- özledim seni yenge, geldigine sevindim. Oldu.
Mutfaktan bir bardak su alip odaya gectim ve Kadir'in uyumadan beni bekledigini gördüğümde daha cok sevindim.
- Yanima gel, diyerek yatagin ucunda oturmus oldugu koseyi de bana ayırmıştı.
Biraz cekinerek yanina gidip oturdum ve kapıya dogru uzanip ışığı kapatti. Karanlıkta ellerimi tuttu ve alnini alnima yaklaştırdı.
- Bana söz ver.
- Ne sözü?
- bir daha benden uzaklara gitmeyeceksin.
Bu anının icinde yutkundum ve ona tek soyleyebildigim:
- benden gitmedigin sürece hep yanindayim demek oldu.
