MAFIA DANCER🥀🔫

13. Έλα Μαζί μας 🥀🔫

13:00

Μαφία Hawk

~POV ΤΟΜΑΣ~

-Τόμας: ( Η ώρα περνούσε αργά και ένιωθα να πνίγομαι εδώ μέσα δεν μπορούσα να καταλάβω πως τελικά αποφάσισα να πάρω μέρος σε όλο αυτό και επίσης συνέχεια για κάποιο λόγο είναι μέσα στο κεφάλι μου εκείνη. Τα μάτια της είναι σαν να μου τρώνε όλο μου το ίνε, συγκεντρώσου αγόρι μου για δουλειά είσαι εδώ δεν θα σε τρομάξει αυτό το κοριτσάκι δεν είσαι και χθεσινός, αα... ωραία τώρα μιλάω και μόνος μου, χάζεψες Τόμας. Ξαφνικά κάποιος χτυπάει την πόρτα μου. Ποιός να είναι άραγε). Παρακαλώ.

-Έϊντεν: Εγώ είμαι Τόμη ο Έϊντεν ήρθα για να σε πάρω μαζί μου για να κατέβουμε στην καφετέρια, είναι ώρα φαγητού είδη τα κορίτσια μας περιμένουν.

-Τόμας: ( Τόμη? Αλήθεια τώρα). Εντάξει έρχομαι μισο λεπτό.
-Έϊντεν: Με το πάσο σου αδερφέ μου.
-Τόμας: (Σηκώθηκα από το κρεβάτι φτιάχτηκα λίγο και μετά πήγα προς την πόρτα όταν την άνοιξα τον είδα να στέκεται και να με περιμένει). Έτοιμος πάμε.

-Έϊντεν: Ναι έλα ακολούθαμε.

~Καφετέρια~

-Έϊντεν: Φτάσαμε. Λοιπόν πως σου φαίνεται Τόμη το μέρος.
- Τόμας: Γεμάτο δολοφόνους. (Τον κοιτάω σοβαρά).
- Έϊντεν: Χαχαχα...έχεις και χιούμορ βρε. (Τον χτυπάω στην πλάτη,αλλά φαίνεται να μην καταλαβαίνει και πολύ πόνο. Δεν πειράζει άλλη θα σε στρώσουν εσένα Τόμη). Λοιπόν πάμε να πάρουμε φάει πεινάω σαν λύκος.
-Τόμας: (Κατευθυνθήκαμε προς το κυλικείο και περιμέναμε στην σειρά όπως όλοι με τους δίσκους). Έχει αρκετή ουρά βλέπω.

-Έϊντεν: Μπα... άλλες φορές γίνεται πιο μεγάλη φασαρία μέχρι και ξύλο πέφτει ααχχ... ωραίες μέρες είναι αυτές. Οοο.... έλα έφτασε η σειρά μας πρέπει να δοκιμάσεις και από αυτό εδώ, είναι λεμονόπιτα την φτιάχνουν πολύ ωραία,σπεσιαλιτέ κάθε Πέμπτης.(Του δίνω ένα πιάτο από το γλυκό).

-Τόμας: Αα...ευχαριστώ.
-Έϊντεν: Τίποτα αδερφέ μου. Λοιπόν αφού πείραμε την μάσα πάμε στα κορίτσια.

-Ρόουζ: Βλέπω τα παιδιά να έρχονται.
-Σκάρλετ: Μμ... ωραία.
-Ρόουζ: Γλυκούλης είναι δεν λες.
-Σκάρλετ: Ποιός;
-Ρόουζ: Ο Τόμας παιδί μου αν και μπάτσος είναι γκομενάκι δεν λες.
-Σκάρλετ: Πότε είπαμε ξερνάω επάνω σου.
-Ρόουζ: Σκάσε έρχονται.
-Έϊντεν: Ήρθαμε και εμείς.
-Ρόουζ: Καλός στους και ας άργησαν.
-Έϊντεν: Δεν φταίω εγώ σήμερα είναι Πέμπτη και το ξέρεις. Έχει τζάμπα λεμονόπιτα.
-Ρόουζ: Μπλιαχ... Θα ξεράσω. Πως σου αρέσει αυτό το γλυκό Δεν μπορώ να καταλάβω.
-Έϊντεν: Άμα το έδινες μία ευκαιρία ίσως και σου άρεζε. (Της χαμογελάω σαρκαστικά).
-Ρόουζ: Μπλιαχ... Ποτέ των ποτών.
-Σκάρλετ: Είσαι σίγουρη... .
-Ρόουζ: Ναι απόλυτα σίγουρη.
-Σκάρλετ: Μαα... Αφού έχεις δοκιμάσει .
-Ρόουζ: Πότε;
-Σκάρλετ: ΤΩΡΑ. (Και την μπουκώνω με ένα κομμάτι από το γλυκό) Χαχαχα... .
-Έϊντεν: Χαχαχαχα.... πρέπει να δεις την φάτσα σου σαν σκίουρος μοιάζεις. Χαχαχα.... Θα πεθάνω από τα κλάματα.
-Σκάρλετ: Έτσι είναι φάτσα όταν δίνεις ευκαιρία σε κάτι καινούργιο. (Παω χαμηλά στο αυτί της Ρόουζ και της λέω) Για να μάθεις να μου λες πως πρέπει να δίνω ευκαιρία να γνωρίζω μπάτσους. (Και την φιλώ πεταχτά στο φουσκωμένο της μάγουλο).
-Ρόουζ: (Καταπίνω από την μεγάλη μπουκιά που πήγε να με πνίξει η άλλη). Καλά είστε μαλα*ες. Που είναι το νερό,θα κάνω εμετό.
-Τόμας: Μήπως είσαι λίγο υπερβολική λέω απλά Ρόουζ.
-Ρόουζ: (Τον κοιτάω με μισο μάτι). Τι ΕΙΠΕΣ;;;
-Τόμας: (Μάλλον την έβαψα). Είπα ότι είσαι λίγο πολύ λίγο υπερβολική.
-Σκάρλετ: Εγώ στην θέση σου θα έσκαβα τον λάκο μου Τόμας. (Τον κοιτάω σαρκαστικά).
-Έϊντεν: Εε.... εντάξει ας κάνουμε ανακωχή βρε παιδιά σωστά.
-Ρόουζ: Ο..Όχι Έϊντεν μωρό μού το πάρτι μόλις τώρα ΞΕΚΙΝΗΣΕ. (Τον κοιτάω διαβολικα).
-Έϊντεν: Μαμά μου... .( Ξεροκαταπίνω) Τι εννοείς Ρόουζ γλυκιά μού;
-Ρόουζ: Εννοώ αυτό. (Και ξαφνικά του πετάω την λεμονοπιτά του στα μούτρα). Σου αρέσει τώρα. Πάρε λίγο από την οργή του θυμωμένου σκίουρου.
-Σκάρλετ: Αχαχαχα..... Δεν μπορώ άλλο.
-Ρόουζ: Οοο...και όμως μπορείς καρδιά μου νομίζεις ότι εσένα σε ξέχασα;
-Σκάρλετ: Χαχαχα....χαχα...Τι;
-Ρόουζ: Πάρε και εσύ λίγο από το γλυκό.
-Σκάρλετ: (Και ξαφνικά έγινα μία με την λεμονόπιτα που μου πέταξε η Ρόουζ).
-Τόμας: Χαχαχαχαχα..... Πως είσαι έτσι χαχαχαχα.....( Και από το πουθενά χωρίς να το πάρω χαμπάρι έγινα και εγώ ένας με την λεμονόπιτα). Αα...έτσι το πας εε...τότε αν θες πόλεμο θα τον έχεις λοιπόν. (Και είμαι έτοιμος να της πετάξω αυτή την μπριζόλα που δεν τρώγεται).
-Ρόουζ: Ααα....Θα σε διακόψω γλυκούλι αλλά εμείς δεν είμαστε παιδάκια λυκείου είμαστε μεγάλα παιδιά και τα μεγάλα παιδιά παίζουν παιχνίδια για μεγάλους. Αφού θες πόλεμο θα τον έχεις με τον σωστό τρόπο.
-Τόμας: Δηλαδή;
-Έϊντεν: Βρε κορίτσια δεν χρειάζεται όλο αυτό, ακόμα δεν ήρθε το παιδί.
-Σκάρλετ: Αυτός το ζήτησε και φυσικά θα του το προσφέρουμε το παιχνίδι. Σωστά Ρόουζ;
-Ρόουζ: Ναι πολύ σωστά. Θα πάμε στο υπόγειο
-Έϊντεν: (Τον κοιτάω συμπονετικά τον Τόμας και του χτυπάω την πλάτη). Λυπάμαι φίλε μου, αλλά βλέπεις δεν τις αλλάζεις εύκολα την γνώμη.
-Σκάρλετ: Θα ευχόσουν να μην είχες γεννηθεί μπατσε.
-Τόμας: Αυτό θα το δούμε.