MAFIA DANCER🥀🔫

40. Η αγέλη παγιδεύτηκε 🥀🔫

POV Σκάρλετς

Όλοι περίμεναν την ώρα και την στιγμή για να χτυπήσουμε, οι ώρες περνούσαν τόσο αργά και μπορούσα να αισθανθώ πως και η ομάδα μου είχε και εκείνη άγχος. Όσο για τον εχθρό ανυπομονούσα τόσο πολύ να τον γνωρίσω και να του κόψω το κεφάλι, θέλεις και να με γνωρίσεις, ωραία λοιπόν ας γνωριστούμε. Είδα κάποια στιγμή τον Τόμας να με πλησιάζει και μαζί του έφερνε κάποια ενεργειακά ποτά.

-Τόμας: Χέι όμορφη, πάρε θα το χρειαστείς.

-Σκάρλετ: Σε ευχαριστώ σπαστικέ σωτήρα. (Γελάσαμε και οι δύο).

-Τόμας: (Έκατσα δίπλα της ενώ χαζεύαμε τον απέναντι λόφο που εκεί ξέραμε πως μας περιμένει ο θάνατος μας ή και ελπίδα του κόσμου αφού πρώτα καταστρέφαμε τον εχθρό). Πώς νιώθεις σε βλέπω κάπως;

-Σκάρλετ: Στην ζωή έχω σκοτώσει τον κόσμο Τόμας και έχω αντιμετωπίσει τους εγκληματίες. Όμως αυτός είναι διαφορετικός το αισθάνομαι.

-Τόμας: Σε πιστεύω. Αλλά μην ξεχνάς πως έχεις εμάς καλά άσε εμένα, αλλά την οικογένεια σου. Δες τους όλοι είναι εδώ και εσύ είσαι εδώ. Και όλοι μαζί θα σώσουμε αυτό τον κατεστραμένο κόσμο.

-Σκάρλετ: Συμφωνώ με αυτό και κάτι ακόμα Τόμας αν και δεν το πιστεύω πως θα το πω.

-Τόμας: Ακούω!
-Σκάρλετ: Και εσύ ανήκεις στην οικογένεια μας . Και επίσης σε ευχαριστώ.

-Τόμας: ( Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά και γρήγορα που μου ερχόταν να την...). Εγώ σε ευχαριστώ Σκάρλετ σε είχα ανάγκη για πολλά χρόνια αλλά τελικά ήρθες τώρα.

-Σκάρλετ: Ποιητή. (Του χαμογέλασα και έπειτα έγειρα το κεφάλι μου και το ακούμπησα στον δυνατό του ώμο).

-Τόμας: Θα τα καταφέρουμε θα το δεις.

-Σκάρλετ: Μαζί.
-Τόμας: Μαζί.

Ξημερώματα

Άρχισε να ξημερώνει η νέα μέρα και όλοι ήταν προετοιμασμένοι στις θέσεις τους. Έμοιαζαν σαν μία αγέλη λύκων επάνω σε έναν λόφο που τώρα τον χτυπούσαν οι πρώτες ακτίνες της ανατολής . Σύντομα όλα θα άλλαζαν η προς το καλό ή προς το χειρότερο.